Αφρούλες Λυσσαρίδου

Είναι να μη πάρουν φόρα τα κορίτσια όλου,μα όλου του κόσμου.Τους φταίνε τα πάντα (τα κοάλα,ανακόντα),οι πάντες,και κυρίως οι άντρες.Από το σκηνικό απουσιάζει εντελώς η αφεντομουτσουνάρα τους.Τα κορίτσια,κάνουν καριέρα,γι αυτό δεν έχουν  χρόνο να ασχοληθούν,ΚΑΙ με αυτό.

Ακούω και κυρίως βλέπω παρατηρώντας τα κορίτσια,πως αδιάλειπτα το τελευταίο διάστημα,έχουν τον ανικανοποίητο.Λύσσα και μίσος,με και πάνω απ' όλα, για τους άντρες,που τους ψάχνουν και δεν τους βρίσκουν,κι αν τύχει και τον έχουν τον μπουκώνουν με γκρίνια και πάλι γκρίνια,το υπερπυρηνικό τους όπλο.

Απ' όσα έχω διαβάσει,ακούσει και έχω δει, από τον τρόπο που συμπεριφέρονται,τον θέλουν :
-Nα έχει μόλις εγκαταλείψει την σπηλιά σαν μόνιμη κατοικία κι ταυτοχρόνως να' ναι τουλάχιστο αντίγραφο του Ζαμπούνη και να παίζει το σαβουάρ-βιβρ στα δάχτυλα.

-Να' ναι σαν εξώφυλλο περιοδικού και να περιποιείται τον εαυτό του,αλλά αν τυχόν και βάλει υδατική κρέμα,όχι της αρεσκείας τους,"αδελφίζει".Και τότε η βαλίτσα πάει αλλού.

-Οπωσδήποτε να είναι χειροδύναμος(πάει με το εξώφυλλο που έλεγα),και ταυτόχρονα ντελικάτος.Δηλαδή,να μπορεί να κατεβάσει στην πλάτη το πλυντήριο,από τον 5ο,από τις σκάλες, και ταυτόχρονα να έχει κρινοδάχτυλα ώστε,να μπορεί να πιάσει εκείνη τη μικρή βιδούλα από τα γυαλιά του ηλίου,που έχει λασκάρει.

-Η φωνή του μακαρίτη Μπάρρυ Γουάητ,τις ανάβει,αλλά τον θέλουν να έχει και ευλυγισία στην πίστα,σε οποιονδήποτε χορό τους τη δώσει να τον βάλουν να χορέψει.

-Ευλυγισία και τα ανάλογα προικιά στον κρεβάτι.Στο σημείο αυτό,υπάρχουν και τα περισσότερα προβλήματα/θέλω.Κάθε μια έχει τα δικά της,και μιλάμε για πολλά θέλω,καθώς επίσης και τον γκόμενο/άντρα της διπλανής της.Το μέγεθος,μετράει.Του πορτοφολιού.

-Να΄ναι εύστροφος,καπάτσος κι ό,τι άλλο βάλει ο νους τους,ώστε σε μια,παράδειγμα,διαπραγμάτευση να πουν και να αντιδράσουν όπως θα έκαναν  αυτές,που παρόλο που είναι παρούσες,δεν βγάζουν άχνα.Τα όργανα,μυστηριωδώς,ξεκινούν αμέσως μετά.Ειδικά,αν η έκβαση δεν είναι του γούστου τους,διότι τα ξέρουν τα τερτίπια τα κορίτσια,απλά όταν πρέπει δεν μιλάνε.Απλά κρίνουν.

-Υπάρχει και η περίπτωση να πάρουν την πρωτοβουλία.Και στην καραπιθανότατη περίπτωση όπου τα κάνουν,όπως τα κάνουν,πάλι υπάρχει το αντίδοτο.Κλάμα.Σε πολλές διαφορετικές εκδοχές.Ναζιάρικο.Ένοχο.Υστερικό,ενώ η συνέχεια της   κλάψας,μια και μόνη.Κατακεραυνώνουν τον μπουνταλά,που δεν ενδιαφέρεται,συνεπώς γυρίζουμε στο παραπάνω

-Κεφάλαιο "Χωρισμός".Εδώ δύο είναι περιπτώσεις.Είτε φεύγει "ο μαλάκας",όποτε βρίζουν που δεν εκτίμησε τί είχε και το έχασε(πάντα η γυναίκα είναι το έπαθλο),ή φεύγουν αυτές,γιατί είναι "μαλάκας",κοινώς αυτός έχασε που δεν εκτίμησε τί είχε και τί έχασε (η γυναίκα είναι το βραβείο της σχέσης).Κι αν ήτανε ο τύπος μπρουτάλ,κακώς,διότι θέλανε τρυφερότητα.Αν ήταν ευγενικός,κάκιστα,διότι τον θέλανε άντρα κι όχι "μανιαμούνια".Στην τρίτη περίπτωση,που ο άντρας τους ήταν γάτος και τα συνδύαζε,βγάζουν φιρμάνι πως ήταν άνθρωπος που δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα μαζί του,άρα σχιζοφρενής,οπότε πάλι αυτός έχασε κτλ,κτλ.

-Στις ως άνω περιπτώσεις,βάζουν σίγουρα  χεράκι ,"οι φίλες".Μερικές από τις κατηγορίες "φίλες",μπορεί να΄ναι οι ευκαιριακές,πάντα,"Κολλητές",η "μαμά-φίλη"ενώ πρόσφατα σχετικά έχει προστεθεί ο φίλος που είναι γκέι.


Είναι αυτονόητο και δε σηκώνω κουβέντα,πως όλες οι παράγραφοι,έχουν άμεση και ευθεία εφαρμογή στο ζήτημα sex.

*Υπόσχεση,θα ακολουθήσει,σύντομα Νρ 2,με παραδείγματα.