Όλα αυτό το διάστημα,επειδή μας τα έχουνε κάνει ανεμόμυλους,είπα κι εγώ,να βγω.Να φύγει η ένταση,από τον Παρασκευάτικο καυγά,που με αγαλλίαση έθαψα με όλα τα καλούδια του Τουταγχαμόν έναν συνάδελφο στη δουλειά.Και παρότι στην οργάνωση δεν είμαι και το τζιμάνι,όλα πήγαν μιά χαρά.Και τα εισιτήρια για την παράσταση που έκλεισα μας περίμεναν,και πάρκινγκ βρήκα,με την μία ρόδα στον γεροπλάτανο απάνωθε,κι η "Λωξάντρα"μ' έκανε να γελάσω με τα καμώματά της και να συγκινηθώ.
Περνούσα τόσο καλά στο θέατρο,που δεν έδωσα σημασία στην γιαγιά στα δεξιά μου,που ύπουλα και σταθερά ξεχείλιζε και στο δικό μου κάθισμα.
Μέχρι που τα διασκέδασα,όταν έπρεπε να σκαρφαλώσω σε κλαδιά για να ξεπαρκάρω.Αδιαφόρησα με την ξανθιά στη συνέχεια,που οδηγούσε μπροστά μου σα μαστουρωμένη.Μιά δεξιά,μιά αριστερά και μετά στη μέση του δρόμου,γιατί σίγουρα θα 'χε πάρει το αυτοκίνητο "του μπαμπά",κι "είναι θηρίο αυτό το πράμα",που σχεδόν την πήγαινε αυτό όπου γούσταρε, σαν παλαβό κόκερ Σπάνιελ.Την άφησα πίσω,αφού της έριξα 1ον)όλα τα φώτα που είχα στους καθρέφτες της,2ον)Την Σορβόννη της Αρβελέρ, με Αηφελίτικη προφορά.
Δεν συγχίστηκα μιά σκατούλα με όλους τους βρωμοταρίφες,που λόγω κρίσης,αράζουν τα σαπιοταξί τους.στους κεντρικούς δρόμους,λες κι είναι Μεξικάνοι στη σιέστα τους,κι άντε εσύ να το παίζεις Φέτελ στους ελιγμούς,σε όσο δρόμο,σου βάζω και στοίχημα γι αυτό,κατά λάθος,είχαν αφήσει ελεύθερο,για να κινηθούν ένα-δυο εκατομμύρια.
Και επειδή με ήθελε η τύχη,ξαναβρήκα κε-ντρι-κό-τα-το πάρκινγκ.Έκανα τις σχετικές χαρούλες,και μετά κι άλλες χαρούλες που δεν θα χρειαζόταν
να αρπάξω κλιματσίδες,σαν τον Ταρζάν να βγω από το ταλαίπωρο,πλην σπορ,αυτοκίνητο.Για να λέμε και του Ελληναρά το δίκιο,μια σπρωξιά σε έναν Μπουταροκάδο σκουπιδιών,την έριξα.Αλλά έτσι χωρέσαμε όλοι,κι ήμασταν ευχαριστημένοι.
"Πού πάμε?"
Ήταν κοντά ένα μπαράκι,από τα αρχαία της πόλης,οπότε,είχε και κατηφόρα,"Πάμε εκεί".
Προσπεράσαμε,όχι και τόσο γρήγορα,μιά περήφανη Ελληνίδα γκόμενα,με την παραδοσιακή στολή της Τσουλιοτοπούλας για το Σαββατόβραδο.Κόψαμε βήμα λοιπόν,για να θαυμάσουμε ένα σύντομο λούσιμο που'ριχνε στο γκόμενο, που της χάλασε την έξοδο.
Η πόρτα,του διανοουμενίστικου χαμαιτυπείου,μπροστά μας.Ούτε προς τα έξω,ούτε προς τα μέσα έλεγε να πάει.Εμείς όμως,μπήκαμε.Δεν θυμάμαι πως,αλλά μπήκαμε και είτε πόρτα είχε αγκύλωση,είτε όσοι θέλανε να μπουν-βγουν, ήταν ευφυίας Κα'ι'λή,κι ένα τζαρτζάρισμα το 'χαν με το κούφωμα.
Μέσα,επιτέλους.
Δυό φορές έχω πάει.Την πρώτη τον προηγούμενο αιώνα,κι η νούμερο ντούε,τώρα.Μάλλον θα πρεπε να περιμένω μια χιλιετία,για να δω κάποια αλλαγή.Σφηνώσαμε σε ένα τραπέζι,ανάμεσα σε άλλα τρία,καθίσαμε σε καρέκλες που 'χαν πάρει το σχήμα όλων των κώλων,εκτός του δικού μου.Δεν μπορώ να χωνέψω το ότι η κουλτούρα,πρέπει να είναι ανατομικά και χωροταξικά άβολη.
Παραγγείλαμε στο παιδί τα ποτά μας και με έκπληξη μου, μας απάντησε στα Ελληνικά,διότι είχε μια κατάπτυστη ομοιότητα με την χήρα του Μάο.
Κι ήταν ένα αγόρι απέναντι...ένας τόνος γοητείας...με μιά γυναίκα υποθέτω,αφού φορούσε κραγιόν και σκουλαρίκια.Κάπνιζαν μανιωδώς τα πούρα τους.Κι άναβε ένα μπλε φωτάκι στην άκρη τους.Ήταν σαν πιτσουνάκια,κάθε τρεις και λίγο,δώστου φιλάκια,ναζάκια.Μπορεί και να κάνω λάθος?Αλλά τί στο διάτανο, το' δα.Το αγνώστου είδους θηλυκό σε στιγμή χαλάρωσης ακούμπησε και ισορρόπησε το ποτήρι του στην μπάκα του αρσενικού.Κι ότι κι αν έκανα δεν μπορούσα,τους έβλεπα.Ήταν απέναντί μου και τους είχα βιζαβί κι απεναντίας.Όπως όταν βλέπεις κάτι τόσο αποκρουστικό,και μαζοχιστικά,δεν μπορείς να ξεκολλήσεις το βλέμμα σου.
Η μουσική έπαιζε,ο Θεός ξέρει τί,γιατί εγώ δεν ήξερα.Πιθανό να μην ήξεραν ούτε οι μουσικοί δημιουργοί της.
Δίπλα,ένα τραπέζι με 4 κοριτσόπουλα.Η επιτομή της κουλτούρας.Η μία,η αρχηγός της αγέλης ούρλιαζε,η άλλη η δίπλα μου,με το απίστευτο μαλλί-αφάνα.Εδώ ανάβω αλάρμ!Δεν έχω ξαναδεί τόσο μαλλί,μα τον Σαμψών και την Δαλιδά.Φαντάσου ένα μολυβάκι,με μεγέθους ψυγείου μεταφοράς κρεάτων,στην 3αξονική έκδοση,σβηστήρα στο πάνω μέρος του.
Στο μεσοδιάστημα,κόσμος παιδευόταν να μπει,ή να βγει από την πόρτα του Σατανά.Ανάμεσα τους και το ζεύγος το απέναντι,που ασχολιόταν πριν με τους αδένες του.Έβαλε κι ένα χέρι το μαγαζί ολόκληρο,κι ο χοντροερωτύλος,εκτοξεύτηκε,αλαμπρατσέτα με το κομοδίνο-γκόμενα.
Κόσμος πηγαινοερχόταν,Στην έξοδό της,η μιά από τις κοπελίτσες δίπλα,μου 'χώσε την τσαντάρα της διαδοχικά στο μάτι και μετά στο πλευρό μου.
Στα άδεια τραπέζια,άλλοι κατσικώνονταν.Είχα πάθει πλέον ανοσία με την ασχήμια που μου'ρχόταν στη μάπα,σαν το σφουγγαρόπανο της " Στεφανίας ".
Δεν άργει να 'ρθει κείνη η ώρα και φύγαμε κι εμείς.Για όποιον ενδιαφέρεται,η διεύθυνση του κέντρου διασκεδάσεως,είναι απόρρητη,γιατί λέω να ξαναπάω,για ένα σήκουελ.
ΤΗΛ 2310 540 521 - 2310 784 924
ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24-ΙΩΝΙΑ
e-mail : info@diesel-experts.gr
Περνούσα τόσο καλά στο θέατρο,που δεν έδωσα σημασία στην γιαγιά στα δεξιά μου,που ύπουλα και σταθερά ξεχείλιζε και στο δικό μου κάθισμα.
Μέχρι που τα διασκέδασα,όταν έπρεπε να σκαρφαλώσω σε κλαδιά για να ξεπαρκάρω.Αδιαφόρησα με την ξανθιά στη συνέχεια,που οδηγούσε μπροστά μου σα μαστουρωμένη.Μιά δεξιά,μιά αριστερά και μετά στη μέση του δρόμου,γιατί σίγουρα θα 'χε πάρει το αυτοκίνητο "του μπαμπά",κι "είναι θηρίο αυτό το πράμα",που σχεδόν την πήγαινε αυτό όπου γούσταρε, σαν παλαβό κόκερ Σπάνιελ.Την άφησα πίσω,αφού της έριξα 1ον)όλα τα φώτα που είχα στους καθρέφτες της,2ον)Την Σορβόννη της Αρβελέρ, με Αηφελίτικη προφορά.
Δεν συγχίστηκα μιά σκατούλα με όλους τους βρωμοταρίφες,που λόγω κρίσης,αράζουν τα σαπιοταξί τους.στους κεντρικούς δρόμους,λες κι είναι Μεξικάνοι στη σιέστα τους,κι άντε εσύ να το παίζεις Φέτελ στους ελιγμούς,σε όσο δρόμο,σου βάζω και στοίχημα γι αυτό,κατά λάθος,είχαν αφήσει ελεύθερο,για να κινηθούν ένα-δυο εκατομμύρια.
Και επειδή με ήθελε η τύχη,ξαναβρήκα κε-ντρι-κό-τα-το πάρκινγκ.Έκανα τις σχετικές χαρούλες,και μετά κι άλλες χαρούλες που δεν θα χρειαζόταν
να αρπάξω κλιματσίδες,σαν τον Ταρζάν να βγω από το ταλαίπωρο,πλην σπορ,αυτοκίνητο.Για να λέμε και του Ελληναρά το δίκιο,μια σπρωξιά σε έναν Μπουταροκάδο σκουπιδιών,την έριξα.Αλλά έτσι χωρέσαμε όλοι,κι ήμασταν ευχαριστημένοι.
"Πού πάμε?"
Ήταν κοντά ένα μπαράκι,από τα αρχαία της πόλης,οπότε,είχε και κατηφόρα,"Πάμε εκεί".
Προσπεράσαμε,όχι και τόσο γρήγορα,μιά περήφανη Ελληνίδα γκόμενα,με την παραδοσιακή στολή της Τσουλιοτοπούλας για το Σαββατόβραδο.Κόψαμε βήμα λοιπόν,για να θαυμάσουμε ένα σύντομο λούσιμο που'ριχνε στο γκόμενο, που της χάλασε την έξοδο.
Η πόρτα,του διανοουμενίστικου χαμαιτυπείου,μπροστά μας.Ούτε προς τα έξω,ούτε προς τα μέσα έλεγε να πάει.Εμείς όμως,μπήκαμε.Δεν θυμάμαι πως,αλλά μπήκαμε και είτε πόρτα είχε αγκύλωση,είτε όσοι θέλανε να μπουν-βγουν, ήταν ευφυίας Κα'ι'λή,κι ένα τζαρτζάρισμα το 'χαν με το κούφωμα.
Μέσα,επιτέλους.
Δυό φορές έχω πάει.Την πρώτη τον προηγούμενο αιώνα,κι η νούμερο ντούε,τώρα.Μάλλον θα πρεπε να περιμένω μια χιλιετία,για να δω κάποια αλλαγή.Σφηνώσαμε σε ένα τραπέζι,ανάμεσα σε άλλα τρία,καθίσαμε σε καρέκλες που 'χαν πάρει το σχήμα όλων των κώλων,εκτός του δικού μου.Δεν μπορώ να χωνέψω το ότι η κουλτούρα,πρέπει να είναι ανατομικά και χωροταξικά άβολη.
Παραγγείλαμε στο παιδί τα ποτά μας και με έκπληξη μου, μας απάντησε στα Ελληνικά,διότι είχε μια κατάπτυστη ομοιότητα με την χήρα του Μάο.
Κι ήταν ένα αγόρι απέναντι...ένας τόνος γοητείας...με μιά γυναίκα υποθέτω,αφού φορούσε κραγιόν και σκουλαρίκια.Κάπνιζαν μανιωδώς τα πούρα τους.Κι άναβε ένα μπλε φωτάκι στην άκρη τους.Ήταν σαν πιτσουνάκια,κάθε τρεις και λίγο,δώστου φιλάκια,ναζάκια.Μπορεί και να κάνω λάθος?Αλλά τί στο διάτανο, το' δα.Το αγνώστου είδους θηλυκό σε στιγμή χαλάρωσης ακούμπησε και ισορρόπησε το ποτήρι του στην μπάκα του αρσενικού.Κι ότι κι αν έκανα δεν μπορούσα,τους έβλεπα.Ήταν απέναντί μου και τους είχα βιζαβί κι απεναντίας.Όπως όταν βλέπεις κάτι τόσο αποκρουστικό,και μαζοχιστικά,δεν μπορείς να ξεκολλήσεις το βλέμμα σου.
Η μουσική έπαιζε,ο Θεός ξέρει τί,γιατί εγώ δεν ήξερα.Πιθανό να μην ήξεραν ούτε οι μουσικοί δημιουργοί της.
Δίπλα,ένα τραπέζι με 4 κοριτσόπουλα.Η επιτομή της κουλτούρας.Η μία,η αρχηγός της αγέλης ούρλιαζε,η άλλη η δίπλα μου,με το απίστευτο μαλλί-αφάνα.Εδώ ανάβω αλάρμ!Δεν έχω ξαναδεί τόσο μαλλί,μα τον Σαμψών και την Δαλιδά.Φαντάσου ένα μολυβάκι,με μεγέθους ψυγείου μεταφοράς κρεάτων,στην 3αξονική έκδοση,σβηστήρα στο πάνω μέρος του.
Στο μεσοδιάστημα,κόσμος παιδευόταν να μπει,ή να βγει από την πόρτα του Σατανά.Ανάμεσα τους και το ζεύγος το απέναντι,που ασχολιόταν πριν με τους αδένες του.Έβαλε κι ένα χέρι το μαγαζί ολόκληρο,κι ο χοντροερωτύλος,εκτοξεύτηκε,αλαμπρατσέτα με το κομοδίνο-γκόμενα.
Κόσμος πηγαινοερχόταν,Στην έξοδό της,η μιά από τις κοπελίτσες δίπλα,μου 'χώσε την τσαντάρα της διαδοχικά στο μάτι και μετά στο πλευρό μου.
Στα άδεια τραπέζια,άλλοι κατσικώνονταν.Είχα πάθει πλέον ανοσία με την ασχήμια που μου'ρχόταν στη μάπα,σαν το σφουγγαρόπανο της " Στεφανίας ".
Δεν άργει να 'ρθει κείνη η ώρα και φύγαμε κι εμείς.Για όποιον ενδιαφέρεται,η διεύθυνση του κέντρου διασκεδάσεως,είναι απόρρητη,γιατί λέω να ξαναπάω,για ένα σήκουελ.
ΤΗΛ 2310 540 521 - 2310 784 924
ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24-ΙΩΝΙΑ
e-mail : info@diesel-experts.gr
να έρθω και εγώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι που ρωτάς.Φυσικά.Και φέρε μιά συνάδελφο μαζί,εξίσου ξανθιά.Το ασθενοφόρο να παρκάρει απ έξω.
ΑπάντησηΔιαγραφή