spermatozoario: Δεν κάνω διακοπές.

21.7.12

Δεν κάνω διακοπές.

Ήταν οι εποχές που δεν είχαμε κινητά,3G,Mpeg4,HDMI,ΔΝΤ.
Ιδέα δεν είχαμε για το Instagram,και γυρίζαμε φορτωμένοι με ρολά φιλμ,από τις χριτς-κλατς-κλικ Kodak μας.

Απλώναμε πετσέτα σε μέγεθος επαρχιακού αεροδρομίου στην αμμουδιά-για αντηλιακό ούτε λόγος-και αποκτούσαμε στο κορμί μας ένα κατακόκκινο,του εγκαύματος,μπατίκ.
Κι είχαμε ζωή.Γελούσαμε με ήχο,όχι πληκτρολογώντας LOL.Σου λένε πως είσαι δυσκολόλ άνθρωπος,που δεν κάνεις Like και RT στο ηλιοβασίλεμα που το έχεις εκεί μπροστά σου.Δεν προσαρμόζεσαι.

Θέση Γ΄Τουιστική,με όλα τα μπαγκάζια αραδιασμένα στο κατάστρωμα.Ταξίδι στο Αιγαίο,με καράβι τόσο γρήγορο,που μερικές ώρες αργότερα ,προσφέρεσαι εθελοντικά να τραβάς κουπί,να προφτάσεις να πατήσεις πόδι στη στεριά,τον ίδιο αιώνα με αυτόν που ξεκίνησες.

Ενοικιαζόμενο δωμάτιο.Με κοινόχρηστο μπάνιο,σειρά προτεραιότητας,χωρίς ποτέ να προλαβαίνεις μια στάλα χλιαρό νερό.
Κι αν ήσουν από τους τυχερούς,έκλεινες κλιματιζόμενο.Και να κάνει τόσο θόρυβο το air condition,που κάθε τόσο ρωτούσες αν φτάσαμε,ή ζητούσες,έστω να σε βάλουν σε άλλη θέση κι όχι καβάλα στην τουρμπίνα..

Γύρω-γύρω στα γραφικά δρομάκια,που ευτυχώς,όλα ήταν με άσπρα σπιτάκια και μπλε πορτοπαράθυρα,κι ήξερες με βεβαιότητα πως πάλι τα ίδια και πάλι χάθηκες.Πάλι φταίω εγώ;
Μυρωδιές τόσες,από αρώματα,after suntan,τηγανητό καλαμάρι,που ευγνωμονούσες που δεν γεννήθηκες λαγωνικό να πάθεις οσφρητικό βέρτιγκο.

Βόλτες χεράκι-χεράκι οι ερωτευμένοι.Να μοιράζονται την καρδιά του καρπουζιού και για εμένα,γιατί αγάπη μου,αφήνεις τα κουκούτσια και τις φλούδες;

Και μετά,πω-πω φωνές και γέλια και δυνατή μουσική,κοιλιά αδειανή αφού τα καταβρόχθισε όλα τα λιγόφαγο "μωλάκι".Φιγούρες στον χορό,που έτσι και τις κάνεις τώρα προδίδεσαι,εάν και εφόσον μπορείς να πάρεις τα πόδια σου.

Και πίσω στο δωμάτιο.Κρεβάτι να τρίζει,στρώμα που έχει πάρει το σχήμα όλων των σωμάτων που κοιμήθηκαν εκεί,πριν από σένα,εκτός του δικού σου.Και να θέλει και σεξ,που ακόμη δεν έκαψε ούτε το μισό από όσο σαβούρωσε,το άει στον διάολο,"μωλάκι".Πήγαινε να παίξεις σε άλλο φυστικοχώραφο.

Και το πρωί,με το που θα σκάσει μύτη ο ήλιος να τα έντομα μες τις φυλλωσιές,να μη βγάζουν το σκασμό,ενώ το ζώο μέσα συνεχίζει την ολοκληρωτική κατάληψη του κρεβατιού,που δεν άφησε πόντο να ξαποστάσεις παΐδι,ροχαλίζοντας ως το μεσημέρι.Που δε σκέφτηκα ούτε μια φορά,πως οι διακοπές θα ήταν ξεκούραστες πραγματικά δίχως εσένα.Διπλό φορτίο ακόμη και στις βαλίτσες.Τριπλό σπάσιμο νεύρων καθώς έτρωγα παρατηρήσεις,ενώ οδηγούσα,Από σένα που ούτε δίπλωμα δεν έχεις.

Και τώρα που γύρισα από εκεί,πάνε χρόνια τώρα,εσύ πώς και πότε γύρισες;