Να σε στύψεις ένα χυμούλη.

Το να ξυπνάς με μια μαλλιαρή μούρη το πρωί,κάθε πρωί,στη μάπα,2 ηλιθιοδέστατα μάτια να σε κοιτούν κατάματα ως να αλληθωρίσεις,με μια παγωμένη μύτη κολλημένη στο κούτελο,είναι ό,τι πρέπει να σηκωθείς  όλο χαρά σαν την Μπεκατώρου,ένα μουντό πρωινό-άντε ρε πούστη,βρέξε να δούμε τι θα καταλάβεις-με θερμοκρασία στο μηδέν.Αλλά εγώ είχα την διάθεση,κάτι παραπάνω από καλή.

Άφησα το κρεβάτι μου,τον μαλάκα τον σκύλο κάτω από το πάπλωμα κι έκανα αυτά που κάνει ο καθείς την ώρα αυτή.Ισιαξα τις πυτζάμες,το βρακί μου,and all the other nasty details.


Να πάρω τηλέφωνο την αγαπημένη Τριχωτή φίλη (μιλάω με κώδικα τώρα).Κινητό,μπα,κλειστό.Θέλω να βγω.Μου το υποσχέθηκε.Κακομοίρα!Εχω και το σταθερό σου.

Χαρωπά χτυπάει,φαντάζομαι στην άλλη άκρη,το τηλέφωνο.
Μου απαντάει μια βραχνή φωνή σαν της Κατερίνας Χέλμη.Με ζωντάνια παίχτη του Big Brother,που έχει γίνει ένα με το αφρολέξ του καναπέ όπου έχει λειώσει.
-Ναι,απαντά.
Σίγουρα την ξύπνησα.Η τέλεια στιγμή να της βάλεις τον βραστήρα στο κεφάλι,καπέλο,να της φορέσεις την κουρτίνα για φόρεμα,μαζί με το κουρτονόξυλο,την λαμπάδα από πέρισυ το Πάσχα και να την στήσεις να παριστάνει το Αγαλμα της Ελευθερίας στην είσοδο του λιμανιού.Εργο by Boutaris.


-Ναι,ξαναλέει 2η φορά.Σαν την Δέσπω Διαμαντίδου,τώρα,όταν μαλλιοτραβιόταν(κώδικας ξανά)με την Ανουσάκη,στα Κόκκινα Φανάρια.
-Εγώ είμαι.Κοιμάσαι?λέω εγώ.
Η ατάκα αυτή είναι η σωστότερη.Διότι :
1)Σιγά μην καταλάβει ποιός εγώ είμαι.2)Να της πάρεις τον αέρα,το σκαλπ,τα σώβρακα.
-Είμαι αρρωστούλα,μωρέ.
Μην τυχόν και την πατήσεις στο σημείο αυτό.Είναι το δυνατό της.
-Κρύωσα χτες,έχω πυρετούλη.
Αν δεν το πήρες πρέφα πριν,τώρα τα υποκοριστικούλια είναι σημάδι πως πάει να ξεγλυστρίσει.Κράτα γερά.Το "χτες",το 'πιασες?Σημαίνει,"βγήκα,ήπια,έκανα,ξενύχτησα ετσετερά,ετσετερά"


-Γκουχ-γκουχ!
Αυτό είναι ηχητικό εφέ.Το παίζει καλά.Σου ρίχνω ένα βηχαλάκι σαν ψωρόγατο,να σε πείσω.Παίζει τον ρόλο της Βούρτση τώρα,στο κρεβάτι του πόνου.Θέλει έναν Ξανθόπουλο στο προσκεφάλι της καριόλας.Την Ελένη Ζαφειρίου να την ψήνει χαμέμηλο που το μάζεψε η ίδια με τα χεράκια της,απ' την άκρη του δρόμου και το πουλάει στην λα'ι'κή.

-Τώρα,θα σηκωθώ από το κρεβάτι και θα πάω σούρνωντας ίσαμε την κουζίνα,να με στύψω ένα χυμούλι,sorry μωρέ,ήθελα να βγω,αλλά είμαι χάλια.
Ολες τις λέξεις τις λέει με Αθηναίικη προφορά σέέέέέέρωοντας όλες τις τελευταίες συλλαβές κάθε λέξης σαν φρενάρισμα και συνεχίζει να βήχει ενδιαμέσως,σαν Lada που δεν έχει κάνει service ποτέ.
-Και μετά έχω να κάνω καναδυό πράματα στο σπίτι.
Ναι,έχεις να κάνεις πράματα,εσύ η Βάνα Μπάρμπα και η Μπουμπουκομαέστρος.

Σιχτίρ!Πήρα τηλέφωνο το επόμενο γράμμα στην μνήμη.Και βγήκα.