Τόπος μαρτυρίου, το εξοχικό του Πετράκη,δηλαδή του μπαμπά και της μαμάς του.Διότι,ο ίδιος μπορεί να αγοράσει έως απλές τσίχλες, στις νέες τύπου σαντουίτς, τα μπερδεύει.Το εξοχικό χτίστηκε, πετραδάκι, πετραδάκι, οπότε δικαιολογείς το διαφορετικό διακοσμητικό ύφος σε κάθε βήμα.Από τους τοίχους το μόνο που δεν είδα, μπορεί να μου ξέφυγε, το all time classic, "Μπαμπά μην τρέχεις", συνεπώς ως επισκέπτες δεν είχαμε ούτε αυτό το αποκούμπι, καθώς δεν πρόβλεψαν, το ¨Επισκέπτη μην τρέχεις...μακρυά,αγάντα".
Ξεφορτώσαμε τα πράματα, και την Σούλα από την πόρτα του οδηγού αφού μόνον αυτή άνοιγε.Το κορίτσι,είχε προνοήσει.Φόρεσε το ίδιο, ηρωικό, κολάν που φορούσε κάθε μέρα.Και πήγαινε σετάκι με το καφέ, πουλόβερ, που βοηθούσε στις λεπτές κινήσεις να ξεσφηνώσει από το αμάξι.Ο χαρακτηριστικός ήχος της εκπωμάτισης, μας βεβαίωσε πως ήταν έξω, από το αυτοκίνητο.Με το χαμόγελο στα χείλη τράβηξε,ο Πετράκης μας μπροστά, η Σούλα πίσω, που έριχνε γαμοσταυρίδια στον Πετράκη, στην ανηφόρα, και πάλι στον Πετράκη .Πιο πίσω εμείς.Για να προφυλάξουμε την διερχόμενη κίνηση στον δρόμο, από τυχόν κατολίσθηση της Σούλας.
Μέσα στο σπίτι, πλέον.Ο Πετράκης, ετοιμάζεται να ανάψει το τζάκι.Εγώ στα πλαίσια,της σωστής συμπεριφοράς, κουβάλησα τον Αμαζόνιο, απ' έξω σε ξυλεία.
Η Σούλα,άδειαζε τις σακούλες και φόρτωνε το ψυγείο,ενώ το δικό μου βλαχοtrendy,ήδη είχε πιάσει τον καναπέ, και παρακολουθούσε απαθέστατα, καπνίζοντας τα τσιγάρα μου.
Το κέφι είχε ανάψει, καθώς και το τζάκι,εξαιρετικής κατασκευής, κοινώς, όλος ο καπνός μέσα.Σούλα και Πετράκης, κάνανε ένα 5λεπτο λεκτικό σεξ για την αιθαλομίχλη, και μετά, η Σούλα άρχισε να μαγειρεύει.Κάτι ελαφρύ για το βράδυ.Ένα μενού, μετρίου μεγέθους εστιατορίου.Εννοείται πως το δικό μου τσιμπουκιστήρι ,σταμάτησε να καπνίζει, προσωρινά, και έβλεπε τηλεόραση.
Ανέλαβα να φτιάξω μια ταΐστρα σαλάτα.Φυσικά ήμουν κάτω από το άγρυπνο μάτι της Σούλας.Και δεν της άρεσε το κόψιμο που έκανα.Λες και το πολυμίξερ -στομάχι τους δεν θα τα άλεθε.Ο Πετράκης, τραγουδούσε δικής του έμπνευσης,μουσικώς και στιχουργικώς, παπ'Αριες.Αναρωτιόμουν, αν χωρούσαν τα 2 τους κεφάλια στην σαλατιέρα-μπολ, και τί ήχο θα έβγαζε αν τους κοπανούσα με μια κουτάλα.
Ρημαδοφάγαμε.Ήρθε μάλιστα στο τραπέζι και η προσωποποίηση της μούχλας του Φλέμιγκ, που ξαφνικά, ξεκόλλησε από το μπαουλοντίβανο.Πριν ανεβούμε πάνω, καθότι το οίκημα ήταν "Μαζωνάκης",και ρίξω ένα πήδουλα του θανάτου,έπρεπε να απαντήσω σε διάφορες ερωτήσεις-απορίες.Π.χ., στη Σούλα που ήθελε να πάει στο Καρπενήσι.Αλλά δεν ήξερε που είναι.Μάλιστα απογοητεύτηκε πολύ, όταν της είπα πως δεν είναι καν νησί.Ούτε καν κοντά στη Μύκονο, που ήθελε να το συνδιάσει.Και "τότε γιατί το λένε Καρπενήσι, κι όχι Καρπεβούνι",ρώτησε πολύ σωστά το Πετρή, ενώ η Σούλα ενθουσιάστηκε με την νέα ονομασία.
Η Σούλα,στη συνέχεια καθάρισε, διότι ένα σπαστικό με την καθαριότητα το' χε.Γι' αυτό, το βράδυ, έκανα όλες τις σελίδες του Κάμα-Σούτρα, εκτός από τα κεραμίδια,στους διαδρόμους,σε κάθε σκαλί από τον δεύτερο όροφο, ως κάτω.Στην βιβλιοθήκη-μπαράκι, μέχρι και μέσα στον φούρνο.Διότι σιχαινόταν και μας είχε πει, ούτε στο δωμάτιο να κάνουμε "κάτι".Ευτυχώς ο Πετράκης και η ίδια,ροχάλιζαν σαν χαλασμένες μπετονιέρες και έκαναν πιο πολύ σαματά κι από το Nissan τους.
Το πρωί σαν σηκωθήκαμε,τον ήπιαμε έξω στον κήπο μέσα στον ψόφο, διότι όταν η Σούλα "πήγαινε γκαμπινέ",δεν μπορούσε να είναι άλλος μέσα στο σπίτι.Την ενοχλούσαν και οι ομιλίες, επίσης.Ο Πετράκης, ασχολιόταν με το σκύλο, βρίζοντάς τον.
Οι ώρες κυλούσαν σαν τετράγωνες ρόδες.Το βραδάκι,ήρθε, πήγαμε στην Ανάσταση, ένα ολόκληρο 3λεπτο πριν και φύγαμε στην πρώτη συλλαβή του "Χριστός Ανέστη", αφένος γιατί η Σούλα φοβόταν τα βεγγαλικά όπως το Χιντεμπουργκ, κι αφετέρου διότι νύσταζε, σφού την προηγούμενη νύχτα δεν κοιμήθηκε καλά.Είχε πάει κομμωτήριο.Που σημαίνει, πως έπρεπε να διατηρήσει το μαλλί.Οπότε κοιμήθηκε μπρούμυτα,με τα μούτρα στο μαξιλάρι και δεν μπορούσε να αναπνεύσει, καθώς επίσης έπρεπε να αποκρούσει τον Πετράκη, που ήθελε "κοκό".Γυρίσαμε γρήγορα σπίτι, αφού εξήγησα, τι γιορτάζαμε, δεν μπόρεσα όμως να λύσω ακριβώς, την απορία του Πετράκη, "Εάν ο Αδάμ και Ο Εδέμ έχουν κάποια σχέση".Ευτυχώς, γνώριζε από μόνος του, πως "Ο Αβραάμ ήταν άλλος".
Η μεγάλη στιγμή ήρθε την επόμενη, Κυριακή του Πάσχα.Μαζί, ήρθε και ένα ακόμη μέλος της οικογένειας Μπιρμπουτσούκη, ο αδελφός του, η Τρανσυλβανή σύζυγός του και το παιδάκι τους.
Η Σούλα φυσικά δεν χώνευε την νύφη.Το δικό μου ξέκωλο πασών των πιπών, συζητούσαν, η Σούλα δηλαδή έλεγε μουλωχτά πόσο αντιπαθητική , αδύνατη και μαλακισμένη ήταν που τύλιξε τον κουνιάδο της σε ένα μήνα μέσω Ιντερνετ.
Το ψήσιμο, είχε ήδη αρχίσει, με μουσική συνοδεία του Βασίλη,όχι Καρρά, αλλά Παπακωνσταντίνου, καθότι, αφού άρεσε στη Σούλα, άρα, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, όλοι θα έπρεπε να ακούσουμε "Βασιλάκη".Είναι και αριστερή, ρωτάς για την θεση του Τσίπρα στο ΣΥΝ, και σου απαντάει ¨Τερματοφύλακας"
Το δικό μου ,η ξέστρωτη κουρελού, είχε τώρα παρέα την Τσαουσέσκα.Ασχολιόταν με το μωρό.Είχε ξυπνήσει το μητρικό φίλτρο, ή απλά έκανε χαριτωμενιές να αποφύγει να σηκώσει πάτο, να κάνει κάτι.Η Τσαουσέσκα, καθόταν απαθέστατη, απολαμβάνοντας τα κωλόχερα του άντρα της.Η "οικοδέσποινα" έκανε δρομολόγια σαν ΚΤΕΛ, μουρμουρίζοντας, μουγκρίζοντας, λες και έσερνε με το μουνί της αεροπλανοφόρο.
Το τραπέζι στρώθηκε, και ότι είχε πάνω του, εξαφανίστηκε, σαν να το χτύπησε Γιαπωνέζικο τσουνάμι.Ο Πέτρος και ο αδελφός του,συζητούν.Νόημα φυσικά κανένα.
Η απόδραση ,ήταν μια εύκολη υπόθεση.Απλά ,δεν το μου'ρθε νωρίτερα.Πήρα τηλ από το δεύτερο κινητό μου,στο κανονικό.Η υποχώρηση,έγινε,και κανείς δεν πήρε χαμπάρι το ψέμα μου.
είσαι πολύ ρομαντικός... πόσο ταιριάζουμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή