Βουτυρόπαιδα,πρώην γιάπηδες,ξανθιές με κόκκινες γόβες,συνταξιούχοι,υπάλληλοι,όλες οι φυλές που φτιάχνουν αυτό που είναι η "Ελληνική Κοινωνία"-κάπως πρέπει να πούμε αυτό το εξάμβλωμα-τα έχουν βάλει με τους υπόλοιπους.
Χαμένες ευκαιρίες,άνετο παρελθόν,σκοτεινό μέλλον.
Ένας όχλος,πες το καλύτερα κοπάδι,περικυκλωμένο από όλα τα θηρία από καταβολής κόσμου.
Και φωνές,αμέτρητες,για το "ως εδώ"που καλούν, "από εδώ","όχι από εκεί","πάμε παραπέρα".Κανείς δεν ακούει.Όλοι ξέρουν καλύτερα.Στρατηγοί χωρίς φαντάρους.Αν παρ ελπίδα,ξεχωρίσει,ένας τον χειροκροτούμε βιαστικά,για να φύγουμε να βρούμε τον επόμενο,τον γλυκομίλητο,τον αγριεμένο.Να ταιριάζει με την διάθεση της δικής μας στιγμής,καταλήγοντας σαν μοναχικοί επισκέπτες σε εμποροπανήγυρη,ζαλισμένοι από την τσίκνα.
Εγωιστές,νάρκισσοι της ατομικής ανωτερότητάς μας,ξεχάσαμε στην αναζήτηση για τον ένα,τί θέλουμε.Αρνούμαστε να ξανακυλίσουμε στους παλιούς που μας διέλυσαν,αλλά κρυφά,σερνόμαστε,απρόθυμα,από πίσω τους,βρίζοντάς τους για την ανικανότητα που αποδεικνύουν κάθε λεπτό. Συντηρεί ο καθένας,όλες τις εμμονές που με τέχνη μας φύτεψαν στο μυαλό,δίνοντας στο καθένα μια θέση στο σύστημα,πασπαλισμένη με άφθονα "δήθεν" επιχειρήματα για ελευθερίες,δικαιώματα.Ωστόσο είναι τρυκ, για την διάσπαση του συνόλου,σε άτομο ανήμπορο να αντιδράσει στο μέγεθος που έχει αποκτήσει η κλίκα της διαχείρισης.
Ελάχιστοι είναι που μπορούν να είναι αρχηγοί.Ένας για πολλές χιλιάδες,εκατομμύρια.Η δυνατότητα επιλογής και εναλλαγής είναι δικαίωμα.
Το αισθητήριο της (σωστής;)επιλογής του πρώτου,δεν συνεπάγεται πως είσαι και εσύ στην κορυφή.
Όχι πως,στην σφαίρα του ιδανικού βέβαια,ο ένας είναι μικρότερος από τον άλλον.Απλά είναι,μόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΕΥΕΙΣ?
ΡΙΞΕ 1 ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ
ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ