spermatozoario: Σκλήρυνση κατά βλάκας

Let's go bananas and vourla

Μυστήριο και θαυμαστό όργανο ο εγκέφαλος.

Ααα!Μπορεί να έχουμε κι άλλα εργαλεία πάνω μας,αλλά κανένα άλλο δεν το βάζουμε να κάνει ταυτόχρονα,διαφορετικά πράγματα.

Και σήμερα του έκανα του δικού ένα test-drive.Διάβασε,είδε,σκέφτηκε,και άρχισε τις πολλές στροφές.Ώσπου ήρθε και κλώτσησε,όπως όταν φρενάρεις απότομα το αμάξι και δεν έχεις βγάλει ταχύτητα.Κοκάλωσε,και αμέσως μετά τον άκουσα να παίζει πινκ-πόνκ,μέσα στο καύκαλό μου.

Ένα θρίλερ,επιστημονικής φαντασίας,με πλούσιο μουσικοχορευτικό πρόγραμμα.

To τέλος της Life-style εποχής.
Έχει περάσει μήνας που φαλίρισε ο Ο Κωστόπουλος,αλλά τα μεταλλαγμένα υποπροϊόντα εξακολουθούν να εμφανίζουν την άθλια αντιγραφή τους,με καμουφλάζ την ταπεινή εικόνα πως είναι και αυτοί απλοί άνθρωποι.Δούλεψαν,χρόνια να στιβάξουν αέρα κοπανιστό χωρίς κανένα ειδους ύποπτο νταραβέρι.Κλείνεις την τιβί,τους ακούς στο ραδιόφωνο.Δεν αγοράζεις εφημερίδες,περιοδικά και σου μοστράρουν την χαζόφατσά τους στο Ιντερνετ.Ακόμη κάνουν ταχυδακτυλουργικά με τα μέσα,γιατί εκτός από κουτοπόνηροι έιναι εθισμένοι και στην προβολή τους.Βέβαια συχνά πυκνά έχουν δηλώσει πως θέλουν την ησυχία τους.Πως αποφάσισαν να μην το ξεχειλώσουν άλλο το παιχνίδι,"Εδώ,εκεί και παραπέρα κι ως τον διάολο θα δεις την-έως πλήρους ακράτειας-ευτυχισμένη μουράκλα μου."

Για χάρη της ελεύθερης έκφρασης,διακινούν ακόμη και τώρα την κατουρημένη εικόνα τους,έχοντας την εντύπωση πως επειδή γυαλίζει,είναι ιλλουστρασιόν.

Παράδειγμα,τυχαίο και τυχάρπαστο,ο Τσαλίκης.Τόσο αεικίνητος και πολυτάλαντος,που δεν πιάνει πουθενά ούτε το μηδέν.Ασήμαντος και καρτουνόφατσα,βγήκε εξαγριωμένος,γιατί-κακώς-του δώσανε σημασία και τον χλεύαζαν για την αγορά "επώνυμων πολυθρόνων".Ο Τσαλίκης,αυτός που τραγουδάει ας πούμε με φωνή που προκαλεί τις γελάδες να σταματήσουν να κατεβάζουν γάλα στο χωριό του.Που χορεύει λες κι έχει καταπιεί κομπρεσέρ.Που σε στιγμή χαλάρωσης του,δήλωσε πως οι υπέρβαροι άνθρωποι είναι ηλίθιοι.

Είχαμε σχεδόν ηρεμήσει πως γλυτώσαμε από την επιστημοσύνη του,χαρήκαμε που την γλυτώσαμε,οι άνθρωποι,καθώς και κάθε λογής ζωντανό,από τον ιατρό Τσαλίκη,η αιώνια χαμογελαστή μπουγελόφατσα-τί ακριβώς είπαμε πίνετε;-να τον πάλι.

Απάντησε πως είναι δικαίωμά του,σε σήκουελ της απόλυτου γελοίου,πως στις ίδιες πολυθρόνες "ξεσκάτισε" μωρά.Καημένη γιαγιά μου,πάλι σε θυμήθηκα,όταν μου έλεγες πως στην δική σου Κατοχή,οι χωριάτες αντάλλασσαν τρόφιμα με την περιουσία των κυριών της πόλης.Ένα τσουβάλι,αλεύρι για ντουλάπα από ξύλο τριανταφυλλιάς.Λάδι,για μεταξωτά κομπινεζόν.Και τα κομπινεζόν τα φορούσαν οι γυναίκες πάνω από τα φορέματά τους στην Κυριακάτικη βόλτα,αφού είχαν ταΐσει τα κοτόπουλα που είχαν εγκατασταθεί στις πανάκριβες ντουλάπες.

Ποτέ δεν τρώγαμε καλαμπόκι.Ούτε κότες βέβαια,ή πρόβατα υπήρξαμε.Από παλιά,τότε που από λάθος μεταδώσαμε το πρώτο τραγούδι του,στο ραδιόφωνο που ήμουν.Δεν άρεσε σε κανένα το τηλεφώνημα που μπήκε στον κόπο να κάνει για να μας ευχαριστήσει.Από ένστικτο και μόνο είχαμε πει,πριν το 2000,"Τι βλάκας!"