"Αγάπη μου,που θα πάμε την Καθαρά Δευτέρα?" ρώτησε το βλαχοτάγαρο,Made in Arachova nearby,που μου κατσικώθηκε 2 χρόνια στον ώμο.
Δεν γαμείς,λέω εγώ,τα 'χω πάρει στην δουλειά γενικώς και ιδιαιτέρως με την σκατοΓκατζόλα,που έφυγε απ' το Διπλοντούβαρο και κάνει καριέρα στην πόλη,κουράστηκα κιόλας,μια εκδρομή δεν είν' άσχημη ιδέα.
"Εεεε!Θέλουν να έρθουν και τα παιδιά".Όπου παιδιά,η Σούλα και η "σκέση της",ο Πετράκης.Το πράμα Σούλα είναι,1.60 με 85 κιλά,απολύτως χαμηλοκώλα ,Καρδιτσοπόντια,με οδοντοστοιχία-ανοιχτήρι για μπυρομπούκαλα.Και δίχως βυζιά.Το Πετράκης,ο ορισμός του Greek Malakas.
Mε Ι.Q.,αγκωναριού,κανονικού μεγέθους.
Το θέμα του που θα πάμε ευτυχώς δε χρειάστηκε να το διαπραγματευτώ,αλλά απέκλεισα να πάω με τη σαραβαλάρα τους,τον Πέτρο οδηγό-επαγγελματία παρακαλώ-,που εδώ και τόσο καιρό παραδέχεται πως πρέπει ν' αλλάξει γυαλιά, διότι δεν βλέπουν τα γκαβά του πέρα από 1,άντε 2 μέτρα.Αρα με 2 αυτοκίνητα επειδή ρε πούστη μου,έχω την εντύπωση πως μετά από κανά 20λεπτο,αν τους φορτώσω στο δικό μου,θα βάλω την ανατροπή(που δεν έχω,το κέρατο μου μέσα)και θα τους μουντάρω στο πρώτο-πολύ βαθύ-αρδευτικό κανάλι.
Άντε να πάμε στο βουνό ψηλά εκεί,που έχει και Spa,να μπω στο αναβράζον,κοχλάζον νερό με τα τάδε ιχνοστοιχεία να κολυμπούν ανάμεσά μας,να έρθει το νευρικό μου στα ίσα του.
Κάτσε θα μου πεις να φτάσεις,και πολύ δίκαια.Άντε να περιμένεις,να έρθει η σαραπατράκα στον ανήφορο με τον Βούδα-Σούλα συνοδηγό και τον Πέτρο κολλημένο σα μυγάκι στο παρμπρίζ,από τη μέσα μεριά.Και να τραγουδάει το διαφημιστικό του Νίκα,και να σειέται και να λυγιέται σαν τον Gummy Bear,σε όλη τη διαδρομή.
Φτάσαμε!Κάναμε,το spa.Έχω τη διάθεση για χαμούρεμα.Κι απ' έξω δύο πεθερές, τον πούστη μου, να χτυπούν πόρτες.Να κάνεις το Χ κόλπο και ταυτόχρονα να λες "Παρακαλώ?" δεν το γράφει πουθένα.Έτσι δεν απαντώ.Ο Τάρας Μπούλμπα (Πετράκης)διαμαρτύρεται.Ανοίγει πόρτα και βάζει τη μοσχαροκεφαλή του μέσα,με το ύφος της υπνωτισμένης κόμπρας.
-Α!Συγνώμη.
Παρακαλώ ρε παπαρομαμούχαλε.Έμαθες και δεύτερο τρόπο να πηδάς την γκόμενα-κασπώ-σου.
"Άντε,πάμε να φάμε",λένε με ένα στόμα το ζεύγος Κουράδα.
Εννοείται πως η κλανιόλα που έχω μαζί μου,δεν λέει τίποτα χάρη της φιλίας.Αλλά ακούω τον εξάψαλμο που έχω στραβώσει σαν κακός πούστης.
Ο Πετράκης ξέρει μια καλή ταβέρνα εκεί κοντά,υποτίθεται.Η πρόταση που κάνω να μην πάμε στο χαϊβάνι μου,να εξαφανιστούμε,να πάμε όπου μας βγάλει ο δρόμος,δηλαδή στην πιο κοντινή πόλη,δεν περνάει."Τι θα πουν τα παιδιά".
Μετά από μια ώρα,φτάνουμε στην κωλολίμνη.Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση με τόση καθυστέρηση,θα είχα την γκρίνια.Αλλά,"Τι θα πουν τα παιδιά"
Αμανε ήταν έτσι τα παιδιά,Βραβείο στον Ντιτρού να τους περάσει 2 χέρια ντουκόχρωμα.
Η Σούλα έφαγε βουβάλι,που της το χρεώνω ως κανιβαλισμό,την κωλογελάδα.
Ο Πετράκης έφαγε τα πάντα και τα κοάλα,τα κόκαλα, την Κούλα την γκαρσόνα με τα μάτια,οπότε μαρτυρήσαμε έναν ακόμη καυγά τους.
Μετά,έχει και μετά.Βόλτα δίπλα στην λίμνη.Το κρύο του Πούτιν.Η υγρασία του Μπομπ του Σφουγγαράκη.Κάτι γαμώπαπα να κολυμπάνε στα καταπράσινα μπουγαδόνερα της λίμνης.Και καπέλο να 'χω πλέον την μουλωχτή μίρλα"¨Κρυώνω",αλλά "Τι θα πουν τα παιδιά".
Η βαλίτσα δεν πήγε παρακάτω,για μένα. "Τα παιδιά"λίγες μέρες αργότερα,μας ήρθαν επίσκεψη.Και ανταπέδωσα την αβρότητά τους,για άλλο θέμα,πετώντας τους έξω,με αγαλλίαση.
Σε μερικές μέρες μετά έφυγαν και δυό ακόμη βαλίτσες.Από κει που ήρθαν...
Δεν γαμείς,λέω εγώ,τα 'χω πάρει στην δουλειά γενικώς και ιδιαιτέρως με την σκατοΓκατζόλα,που έφυγε απ' το Διπλοντούβαρο και κάνει καριέρα στην πόλη,κουράστηκα κιόλας,μια εκδρομή δεν είν' άσχημη ιδέα.
"Εεεε!Θέλουν να έρθουν και τα παιδιά".Όπου παιδιά,η Σούλα και η "σκέση της",ο Πετράκης.Το πράμα Σούλα είναι,1.60 με 85 κιλά,απολύτως χαμηλοκώλα ,Καρδιτσοπόντια,με οδοντοστοιχία-ανοιχτήρι για μπυρομπούκαλα.Και δίχως βυζιά.Το Πετράκης,ο ορισμός του Greek Malakas.
Mε Ι.Q.,αγκωναριού,κανονικού μεγέθους.
Το θέμα του που θα πάμε ευτυχώς δε χρειάστηκε να το διαπραγματευτώ,αλλά απέκλεισα να πάω με τη σαραβαλάρα τους,τον Πέτρο οδηγό-επαγγελματία παρακαλώ-,που εδώ και τόσο καιρό παραδέχεται πως πρέπει ν' αλλάξει γυαλιά, διότι δεν βλέπουν τα γκαβά του πέρα από 1,άντε 2 μέτρα.Αρα με 2 αυτοκίνητα επειδή ρε πούστη μου,έχω την εντύπωση πως μετά από κανά 20λεπτο,αν τους φορτώσω στο δικό μου,θα βάλω την ανατροπή(που δεν έχω,το κέρατο μου μέσα)και θα τους μουντάρω στο πρώτο-πολύ βαθύ-αρδευτικό κανάλι.
Άντε να πάμε στο βουνό ψηλά εκεί,που έχει και Spa,να μπω στο αναβράζον,κοχλάζον νερό με τα τάδε ιχνοστοιχεία να κολυμπούν ανάμεσά μας,να έρθει το νευρικό μου στα ίσα του.
Κάτσε θα μου πεις να φτάσεις,και πολύ δίκαια.Άντε να περιμένεις,να έρθει η σαραπατράκα στον ανήφορο με τον Βούδα-Σούλα συνοδηγό και τον Πέτρο κολλημένο σα μυγάκι στο παρμπρίζ,από τη μέσα μεριά.Και να τραγουδάει το διαφημιστικό του Νίκα,και να σειέται και να λυγιέται σαν τον Gummy Bear,σε όλη τη διαδρομή.
Φτάσαμε!Κάναμε,το spa.Έχω τη διάθεση για χαμούρεμα.Κι απ' έξω δύο πεθερές, τον πούστη μου, να χτυπούν πόρτες.Να κάνεις το Χ κόλπο και ταυτόχρονα να λες "Παρακαλώ?" δεν το γράφει πουθένα.Έτσι δεν απαντώ.Ο Τάρας Μπούλμπα (Πετράκης)διαμαρτύρεται.Ανοίγει πόρτα και βάζει τη μοσχαροκεφαλή του μέσα,με το ύφος της υπνωτισμένης κόμπρας.
-Α!Συγνώμη.
Παρακαλώ ρε παπαρομαμούχαλε.Έμαθες και δεύτερο τρόπο να πηδάς την γκόμενα-κασπώ-σου.
"Άντε,πάμε να φάμε",λένε με ένα στόμα το ζεύγος Κουράδα.
Εννοείται πως η κλανιόλα που έχω μαζί μου,δεν λέει τίποτα χάρη της φιλίας.Αλλά ακούω τον εξάψαλμο που έχω στραβώσει σαν κακός πούστης.
Ο Πετράκης ξέρει μια καλή ταβέρνα εκεί κοντά,υποτίθεται.Η πρόταση που κάνω να μην πάμε στο χαϊβάνι μου,να εξαφανιστούμε,να πάμε όπου μας βγάλει ο δρόμος,δηλαδή στην πιο κοντινή πόλη,δεν περνάει."Τι θα πουν τα παιδιά".
Μετά από μια ώρα,φτάνουμε στην κωλολίμνη.Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση με τόση καθυστέρηση,θα είχα την γκρίνια.Αλλά,"Τι θα πουν τα παιδιά"
Αμανε ήταν έτσι τα παιδιά,Βραβείο στον Ντιτρού να τους περάσει 2 χέρια ντουκόχρωμα.
Η Σούλα έφαγε βουβάλι,που της το χρεώνω ως κανιβαλισμό,την κωλογελάδα.
Ο Πετράκης έφαγε τα πάντα και τα κοάλα,τα κόκαλα, την Κούλα την γκαρσόνα με τα μάτια,οπότε μαρτυρήσαμε έναν ακόμη καυγά τους.
Μετά,έχει και μετά.Βόλτα δίπλα στην λίμνη.Το κρύο του Πούτιν.Η υγρασία του Μπομπ του Σφουγγαράκη.Κάτι γαμώπαπα να κολυμπάνε στα καταπράσινα μπουγαδόνερα της λίμνης.Και καπέλο να 'χω πλέον την μουλωχτή μίρλα"¨Κρυώνω",αλλά "Τι θα πουν τα παιδιά".
Η βαλίτσα δεν πήγε παρακάτω,για μένα. "Τα παιδιά"λίγες μέρες αργότερα,μας ήρθαν επίσκεψη.Και ανταπέδωσα την αβρότητά τους,για άλλο θέμα,πετώντας τους έξω,με αγαλλίαση.
Σε μερικές μέρες μετά έφυγαν και δυό ακόμη βαλίτσες.Από κει που ήρθαν...
χαχαχαχα... αν ειναι χωρις προφυλαξη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη φωτιά,χωρίς προφύλαξη,εγώ δεν το βάζω (το χέρι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποκλείεται,οποιοσδήποτε να ανεχθεί τέτοια πράγματα.Δε σε γνωρίζω,αλλά δε σε κόβω να έτρωγες τέτοιες παπάρες στη μάπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩπ!Απάντηση στο φτερό,με πέτυχες μέσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΩ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΝΑΤΙΚΑ.
ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.
χαχαχα! Πώς μου ξέφυγε καλέ αυτό το θεάρεστο έργο;;; Έπεσα κατω από το γέλιο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήagapite, de sas gnwrizw proswpika alla apo auta pou diavazw, kanete parea me polu kosmo pou de goustarete... giati tetoia (as mou epitrapei i lexi) vitsia?:P:P
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Τσαούσα,στο χρωστούσα μετά τα τόσα γέλια που εξαιτίας σου έπεσα ΕΓΩ κάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος,χαίρομαι που γνωριζόμαστε γραπτά!Κάνω παρέα,με άτομα που σε κάποια στγμή,ίσως ανέχομαι,αλλά έρχεται και η στιγμή του ευλογημένου Αει Σιχτιρ!Για τα βίτσια,την επιτρέπω την λέξη καθότι ακριβέστατη,πες μου κι άλλα..πως δεν την έχεις κάνει και συ τη καραμ@λ@κί@,έστω κάποια στιγμή?Δε θα σε πιστέψω.