Single Bells,Single Bells (Single all the way γαμώ)

28η Οκτωβρίου Σοφία Βέμπο και Χριστουγεννιάτικα κι από του χρόνου,μακροβούτια με λαμπιόνια.

Μου την δίνουν οι γιορτές-και δεν είμαι ούτε στρουμφάκι,ούτε ο Ορέστης Μακρής σε ρόλο στρίγκλου-δεν αντέχω αυτό το ψυχαναγκαστικό.Πρέπει να είσαι χαρούμενος και χαμογελαστός και άλλα θεάρεστα που δεν μας γαμείς κι εσύ.

-Να στολίσεις το σπίτι.
-ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙ?
-Για να μπεις στο πνεύμα των εορτών.
-Ναι,ρε παλιοκιτσοβλάχουρα,να κάνω το καθιστικό σαν την γέφυρα του Εντερπράηζ, τίγκα στο λαμπάκι,με το σκατόχιονο,το ψεύτικο να μπαίνει μέχρι και στο βρακί και ίσως ακόμη πιο μέσα.

-Και 15 μέρες μετά,άντε 1 μήνα-να γιορτάσουμε και μαζί με τους παλιομερολογήτες-ποιά κορο'ι'δάρα μαζεύει τα σέα,τα μέα,όλο το καλαμπαλικοτζουμπλέκι?Ποιο καλό παιδί θα κουτουλήσει το ταβάνι στο πατάρι,θα πάθει ηλεκτροπληξία από τα καλώδια του θερμοσίφωνα,θα γίνει σαν το φάντασμα,αφού σκαρφαλώσει την κουτσή σκατόσκαλα εννοείται ,για να φτάσει ως εκεί?ΕΓΩ!Και γιατί?Να βάλω πίσω όλες αυτές τις γλυκιές μαλακιουλίτσες.Που λίγες μέρες είχαν την αντίστροφη πορεία.

-Ρε,δεν μας παρατάς.Καλύτερα να μείνω εκεί,παρέα με τα ξεχασμένα,σαν την Αννα Φρανκ.Κι αν έρθουν κι ΕΔΩ οι Γερμανοί,θα πω Χάιλ Μέρκελ.Θα ξεμυτίζω κάθε ώρα,σαν τον κούκο,στα παλιά ρολόγια.

-Το άλλο?Που έρχεται όόόόόλη η επαρχία ένα γύρω για ψώνια,δωράκια για τα παιζάκια τους,την ανηψώλα και τον ανηψώλη.Και παρκάρουν όοόόόπου να 'ναι,και στο πόδι σου πάνω,βολεύονται.

-Τα παιδάκια όλο χαρά τιτιβίζουν σαν πουλάκια,που σου 'ρχεται να πάρεις τηλέφωνο τον νονό σου κι ζητήσεις κι εσύ ζωλάκι.Μια καραμπίνα.Στα διάλα.Εγώ πότε θα κοιμηθώ?

-Αυτά πάλι τα πάρτι,με όλους αυτούς που έκανες τόσο κόπο να ξεχάσεις,φάτους στην μάπα τώρα.
-Μην κάνεις έτσι γιορτινές μέρες.
-Και τι φταίω να 'χω τον όποιον καριόλη πάνω στο κεφάλι μου,που κάνει και τάχα χαηλίκια Αμερικανιές,να παίζει άρπα με τα νεύρα μου?Να τσακιστεί να πάει στα Malls,που τόσο γουστάρει και αν χάσει την έξοδο,ακόμη καλύτερα.

-Οι επισκέψεις?
-Όπως παραπάνω αλλά με αχώνευτους συγγενείς.Που μπορεί και να σου κατσικωθούν άμα δεν είναι απ' το δικό σου σόι.Άσε με τώρα,μιλάει η πείρα.Αντί για 3 μέρες 1 ΟΛΟΚΛΗΡΗ βδομάδα.Χέσε με.Εγώ,πότε θα βρω την ησυχία μου?

-Και ντριν τα τηλέφωνα και να τα μηνύματα προκάτ.

-Έρχεσαι και στοματογκουρλώνεις και γκώνεις με κουραμπιέδες,μελομακάρονα.Εδώ σου λέει η άλλη 2 μήνες τρέφεται με αυτά.10 κιλά βάζει σε κάθε Χριστούγεννο. Και κορυφή όλων το ηλίθιο πτηνό,την γαλοπούλα.Ανοστο,σαν κοντραπλακέ.Που όσο και να φας,το μισό πτώμα θα σου μείνει.Την τύχη του εδώ κάνει ο σκύλος.

-Και μας φάγανε και το δώρο.

-Και,αν δεν το 'χεις παρατηρήσει αυτές τις μέρες πέφτουν κάτι καυγάδες τρικούβερτοι.Από μέσα εσένα να σου πετάγεται το λαρύγγι από τα γκάρισμα στον απέναντι τοίχο.Απ' έξω τα παιδάκια με τα τρίγωνα να λένε τα κάλαντα.Που σου' ρχεται να ανοίξεις την πόρτα και να χώσεις τη μελόντικα στον πρώτο πρόχειρο κώλο.

Και τσάκα-τσούκα να αναβοσβήνουν τα λαμπάκια.Να παθαίνεις αποχαύνωση.

-Εγώ πότε θα ξεκουραστώ?