16.11.12

'Horrible Citizens' The Life of Greece's One Percent


Photo Gallery: Obscene Wealth, Greek Style
Photos
DPA
The Greek economy has been tanking for years now as the country struggles to balance its budget by imposing deep austerity measures. But the country's richest residents haven't noticed. Many aren't taxed at all, and some of those that are prefer to dodge their obligation to the state instead.Info
He'd be happy to discuss art, says the spokeswoman of Greece's biggest shipping magnate. He'd be willing to talk about his collection and the market, or about his fondness for German painters, such as Neo Rauch or Otto Dix, from whom he owns several works. Perhaps he might even muse on the Botero painting he recently purchased for €330,000 ($420,000).
George Economou, though, would prefer not to discuss his country. "He is happy to answer questions on art," his handler repeats. She is standing in gold-colored sandals at the entrance to his villa in Maroussi, a northern suburb of Athens. Her billionaire boss behind her, wearing a pink shirt, khakis and boat shoes, is snatching an hors d'oeuvre off a serving tray.
Only a chosen few have received a fuchsia-colored invitation to attend the "Talking Heads" exhibition. Economou will be showing a large part of his collection for the first time this evening. The guests are milling about as a bartender in a large tent mixes mint, ice and the resin-flavored liquor mastika together for a Greek take on the mojito. Between bites, Economou explains that he views art as more than just an investment. His collection, he insists, means a lot to him and he expects it to keep growing.
Economou's little slice of heaven is well-protected. There are a number of guards, and those entering his art gallery must first pass through a security gate complete with a fingerprint scanner.
Sitting in a Mercedes luxury sedan with the air conditioning on high after the private viewing, Economou's daughter Alexandra says that her country is not as safe as it used to be and that she now only takes a taxi in a pinch out of fear of being abducted. Yes, even the rich in Greece have worries.
Last week, Greece's parliamentagreed to a new package of austerity measuresthat are supposed to reduce expenditures by €13.5 billion between now and 2015, primarily through salary and pension cuts. The measures will lower the average monthly salary in the country to some €950. Families making more than €18,000 a year will no longer receive child allowances. And, this month, Greece is once again trembling in fear over whether it will receive the next €31.5 billion tranche of loans from the European Union. If it doesn't arrive by the end of November, the country will become insolvent.
Stored away in Switzerland
At the same time, there are a number of lists circulating in Athens including names attached to unfathomable sums of money. These belong to politicians, actors and businesspeople, all of whom supposedly have accounts at the Geneva branch of the British bank HSBC. Experts estimate that Greeks have up to €170 billion in assets safely stored away in Switzerland.
"Greece is a poor country with very rich people," Finance Minister Yannis Stournaras recently said. And philanthropy, though a Greek word, is not widespread in practice. Members of the country's upper crust continue to exploitall the loopholes the government offers them. Indeed, the state makes it remarkably easy for them to do so: For a full year now, the government has been announcing that a treaty with Switzerland aiming to put an end to tax evasion is "just about to be concluded." But it has yet to be signed.
The privileged don't even bother to hide their wealth in public. In the rich neighborhoods -- whether Kifissia in northern Athens or Glyfada to the south -- people still speed about in their Porsche Cayennes and Hermès handbags can still be seen beneath café tables. Gucci, Balenciaga and Dior all maintain stores in the Greek capital. It's the florists around the corner that go out of business.
The Greek government can no longer pay its bills and owes private-sector companies some €9 billion. But even now, three years into the crisis, it continues to exempt commercial shipping companies, which make up its most successful industrial sector, from all taxes. This relief for the rich just puts more of a burden on the poor.
The EU's Directorate-General for Competition recently identified 57 different tax amnesties for Greece shipowners alone and, puzzled, sent a letter to the government in Athens.
Leon Patitsas, the 36-year-old heir to a shipping company, numbers among those who have benefitted from these exemptions. Hanging in his office are portraits of his forefathers next to framed pictures of tanker ships. Patitsas is the head of Atlas Maritime, which currently owns six active oil tankers with a seventh under construction in Shanghai. The Greek merchant marine fleet, Patitsas says, is the largest in the world and he believes the tax exemption enjoyed by his industry is a necessity rather than a privilege. "Shipping ensures 400,000 jobs in Greek shipyards that could go elsewhere at any time," he says.
'I Love My Country'
But shouldn't the shipping industry be showing solidarity with the state instead of threatening to leave at the first sign of taxation?
The state doesn't offer any security, Patitsas says, not to investors, businesspeople or him. He says that people in Greece think that capital is to blame for everything, and not the powerful unions that actually destroy jobs with their unrealistic demands rather than preserving them.
Greece-owned ships transport 20 percent of the world's seaborne cargo, though the ships usually sail under the flags of other countries. As such, the world's largest merchant fleet hardly contributes anything to Greece's economic performance, and shipping revenues aren't taxed. In fact, shipping companies don't even have to pay taxes for divisions that have nothing to do with transporting cargo on the seas.
Patitsas and his wife, a well-known fashion model and television presenter, recently gave birth to a son. Just a year ago, the two would occasionally allow themselves to be photographed at home for glossy magazines. But they don't anymore. "We have to be careful," Patitsas says. "A lot of people are envious." When asked what keeps him in Greece, he says: "I love my country."
While Greece has public debt of roughly €301 billion, its citizens have private assets worth almost twice as much. According to the independent Hellenic Statistical Authority (ELSTAT), the top 20 percent of Greeks earn six times as much as the bottom 20 percent.
Patitsas' family comes from Oinousses, a small archipelago in the North Aegean sandwiched between the island of Chios and the Turkish coast. A number of major ship-owning families have roots on the island, including that of Elli Patera. She also numbers among those Greeks who have it all -- and always have.
A decade ago, Patera started her own business as a real estate agent because she was tired of merely being an heiress. She focused on her direct surroundings: properties in the high-class areas of northern Athens, villas hidden behind huge hedges and bungalows sporting five-car garages.
Horrible Citizens, Enthusiastic Patriots
At the moment, the 47-year-old is spending some time on Mykonos. The country's crisis has never reached this island, a favorite resort for the jet set and party locale for the well-heeled. One can buy rosaries designed by Chanel at the local jeweler, and one can enjoy a magnum bottle of Armand de Brignac champagne at the Nammos beach club, on Greece's most exclusive beach, for a cool €120,000.
Patera says her country is afflicted by the same maladies as her profession: Things have gotten out of proportion. Before 2009, she says that only one thing mattered: growth, growth, growth. Every house with a garden suddenly cost €5 million, she says. "Everyone wanted to buy -- the more expensive, the better."
But now, Patera says, the real estate market has dried up. Most owners continue to demand as much as they did before the crisis, €30 million for a house that isn't worth even half as much. No one can or wants to pay that much anymore. "We refuse to recognize the causes," she says. "Most people think that the crisis is only an evil, stupid idea of the Europeans."
Patera's background no doubt helps her keep a level head. People with enough money have no need for conspiracy theories. But what are rich people doing for their country?
Greek President Karolos Papoulias once said: "Everyone acts in accordance with their patriotism." Peter Nomikos says that Greeks are horrible citizens but enthusiastic patriots. The 33-year-old investor from a ship-owning family is actually trying to do something for his country. He has founded an initiative called "Greece Debt Free," which aims to help Greeks buy back their debts. This is an impossible undertaking not only because it involves the astronomical figure of roughly €300 billion, but also because three quarters of this debt is held by public creditors rather than being traded on the open market.
By August, donations to Nomikos' initiative had surpassed €2.5 million. The figure is constantly updated on the "Greece Debt Free" homepage. As of Monday morning, the sum lay at €2,510,072 -- or almost exactly where it was three months earlier.
Six Months for a Refrigerator
The Stavros Niarchos Foundation, named after a Greek shipping magnate of the same name, has also allocated €100 million to immediate crisis relief efforts. It also invests money in things that the rich value: in a park in Athens, an opera and a library. The Alexander S. Onassis Foundation, which honors a deceased son of the former shipping magnate and husband of Jacqueline Kennedy, has launched an architecture competition aimed at beautifying downtown Athens. It also finances several cultural projects -- though a guest performance of Berlin's Schaubühne theater company probably isn't all that high on the list of priorities for people who can no longer afford to visit a doctor because they don't have insurance.
By way of welcome, Petros Kokkalis, a scion of what is perhaps Greece's most influential family, is handing out a green brochure showing vegetable patches. He has set up an enormous garden in one of the poorer parts of Athens. Kokkalis used to be a vice president of the Olympiacos Piraeus football club, which his father once owned. He used to drive flashy sports cars, but now he prefers a Volkswagen Golf. Kokkalis says the crisis has opened his eyes and made him more political. He also says he is keenly aware of his county's problems. For example, he says he had to wait six months for a permit just to install a bamboo bar with a refrigerator in his garden.
When asked whether it wasn't exactly this kind of governmental inaction that allowed his family to become wealthy, Kokkalis shrugs his shoulders and nods. The state still has to become more just and more effective he says.
Has he moved much money abroad? "Certainly not all of it," he replies. It's meant as a joke. He says he can't help it that he's rich and that he never did anything to make it that way. But the vegetable park is his project. Here, he shows school classes mint and oregano growing in beds and cockroaches in a terrarium. There are also horses on the property.

The entrance fee is €4, more than many schoolchildren can now afford. So Kokkalis is thinking about lowering the fee to €2. When asked why there is any admission fee at all, he replies: "We want the project to be self-sustaining."
His family is one of the richest in the country. His father, Socrates, is the founder of Intracom, a multinational technology group. He bankrolled an entire library at Harvard University, and he finances a program on Southeastern and East-Central Europe at its Kennedy School of Government. His son Petros says that the family now has to be careful to make sure that the 10,500 people working for the Kokkalis empire in Greece don't lose their jobs. It's important, he stresses.
George Economou, the billionaire shipowner and art collector, doesn't even want to answer the question of what he does for his country. His spokeswoman will only say: "No information will be disclosed on this matter."
Translated from the German by Josh Ward

SPIEGEL ONLINE

IΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24 ΙΩΝΙΑ 

 2310 540521  231784924

www.diesel-experts.gr

e-mail:info@diesel-experts.gr

14.11.12

Η «μικρή Ικαρία» μαθήτρια το σχολικό έτος 2012/13 - Ασκήσεις παραλογισμού, υποκρισίας και θάρρους…


Αρθρογράφος: 
Βασίλης Πετράκης

Η «μικρή Ικαρία» εγγεγραμμένη στη Γ τάξη του ΕΠΑ.Λ. του νησιού της, κατά την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς, βρέθηκε αντιμέτωπη με πολλά … μνημόνια!
Οι καθηγητές της ειδικότητας της έλλειπαν, όπως άλλωστε λίγο ή πολύ, συνέβαινε και με τις περισσότερες ειδικότητες του σχολείου της. Έτσι μπορούσε να κάνει μάθημα τις 12 από τις 35 ώρες που προβλέπει το αναλυτικό πρόγραμμα. Δηλαδή  τις 2,4 από τις 7 ώρες στο ημερήσιο πρόγραμμα.
Πριν βέβαια από αυτό η «μικρή Ικαρία» έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα ακόμη πιο σοβαρό πρόβλημα. Η φυσική παρουσία της στο σχολείο ήταν αδύνατη, αφού δεν πραγματοποιούνταν μεταφορές από και προς τα σχολεία του νησιού. Οι απλήρωτοι και καταχρεωμένοι επαγγελματίες του νησιού, που έχουν επιφορτιστεί με αυτό το μεταφορικό έργο, φέτος ξεκίνησαν από νωρίς τις δίκαιες κινητοποιήσεις τους.
Έτσι η «μικρή Ικαρία» έμενε στο σπίτι της, που απέχει 33χλμ από το σχολείο, αναζητώντας κάποια λύση. Το ίδιο άλλωστε πρόβλημα αντιμετώπιζαν εκείνο το διάστημα οι περισσότεροι μαθητές του νησιού. Ένα μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων που για την «μικρή Ικαρία» επί της ουσίας, δεν είχε έρθει ακόμη, η απόφαση λήφθηκε.
Οι συμμαθητές της «μικρής Ικαρίας» σκέφτηκαν και αποφάσισαν, σωστά, ότι δεν πρέπει και δεν μπορούν να επιτρέψουν να συμβαίνει αυτό. Συμφώνησαν όλοι μαζί, ότι θα υπερασπιστούν το δικαίωμα όλων των μαθητών να βρίσκονται στο δημόσιο σχολείο. Μαζί με εκπαιδευτικούς και γονείς ξεκίνησαν έναν αγώνα στη διάρκεια του οποίου εκτός των άλλων, κάποιες μέρες κατέλαβαν και το σχολείο τους. Μέσα σε μια εβδομάδα περίπου και όταν ο αγώνας τους έσμιξε με αυτούς της υπόλοιπης Ελλάδας, τα λεωφορεία ξεκίνησαν να εκτελούν δρομολόγια.
Όταν στις 15 του Οκτώβρη η «μικρή Ικαρία» έφτασε κανονικά με το λεωφορείο για πρώτη φορά στο σχολείο της, ενημερώθηκε ότι το υπουργείο είχε στείλει εγκύκλιο με βάση την οποία θα έπρεπε να αναπληρωθούν οι ώρες που χάθηκαν από την κατάληψη. Έτσι, εκτός των άλλων περικόπηκαν οι ημερήσιες εκδρομές του σχολείου της μέχρι τον Δεκέμβρη.
Το πρόγραμμα αναπλήρωσης ικανοποίησε πλήρως το υπουργείο και η «μικρή Ικαρία» τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη, «έχασε» τον περίπατο που προβλέπεται από το σχολικό πρόγραμμα.. Και πράγματι, τις 2 περίπου ώρες μάθημα και 5 ώρες κενό που θα έκανε αν υπήρχε λεωφορείο να πάει σχολείο τις μέρες της κατάληψης, τις αναπλήρωσε με… 2 ώρες μάθημα και 5 ώρες κενό. Γιατί αν και φτάσαμε στα μέσα Νοέμβρη, τα κενά παραμένουν. Από τις χιλιάδες διδακτικές ώρες που δυο μήνες τώρα χάθηκαν και χάνονται λόγω των μεταφορών και των κενών, η πολιτεία στοχεύοντας αποκλειστικά, στο να στείλει ένα «μήνυμα ποινικοποίησης» των δίκαιων εκπαιδευτικών αγώνων, απαίτησε την αναπλήρωση μόνο των ωρών που χάθηκαν τις μέρες της κατάληψης. Πόση υποκρισία…;
Τώρα που όλα «λειτουργούν κανονικά», το υπουργείο δεν ενοχλείται και δεν ενοχλεί τα σχολεία, που απρόσκοπτα συνεχίζουν να εκδίδουν προγράμματα, που για κάποια τμήματα έχουν κυρίως κενά.
Διευθύνσεις, προϊστάμενοι και εισαγγελείς, που σε περιπτώσεις κινητοποιήσεων παρουσιάζονται ως ανένδοτοι και ορκισμένοι εγγυητές του «συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της πρόσβασης στη δημόσια εκπαίδευση», που δεν διαπραγματεύονται την απώλεια ούτε μιας ώρας, τώρα …σιωπούν. Με ιδιαίτερη «ψυχραιμία, ανοχή και υπομονή» αντιμετωπίζουν την κατάσταση, ως γνήσιοι απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής.
Και οι σύμβουλοι, οι θεματοφύλακες της παιδαγωγικής σκέψης, της ανάπτυξης της κριτικής και της γνώσης, «ατάραχοι βούδες», παρακολουθούν αδιάφοροι το θέατρο που παίζεται σε βάρος των μαθητών. Περιμένουν απλά την εντολή, για να έρθουν στα σχολεία ως κήρυκες της αξιολόγησης και με το «συναδελφικό κουστούμι» να μας διαβεβαιώσουν, ότι το υπουργείο (που πράττει όλα αυτά), δεν έχει καμία πολιτική σκοπιμότητα από αυτές που εμείς οι καχύποπτοι του καταλογίζουμε. Ότι με την αξιολόγηση, απλά θέλει να μας βοηθήσει στο εκπαιδευτικό μας έργο…  
Σε αυτό το θέατρο του υπουργείου, οι καθηγητές της «μικρής Ικαρίας» δεν δέχτηκαν να γίνουν κομπάρσοι. Συζήτησαν, αποφάσισαν και το είπαν καθαρά. «Εμείς δεν μπορούμε παρά να αντιμετωπίζουμε τις χαμένες ώρες με ενιαίο τρόπο». Δεν δέχθηκαν να γίνουν οι φορείς της πολιτικής του υπουργείου, απέναντι στους μαθητές τους. Σωστά έκκριναν, ότι μόνο με ένα τρόπο μπορούν να τους μιλήσουν. Με τη γλώσσα της αλήθειας.

Πετράκης Βασίλης 
εκπαιδευτικός    
www.alfavita.gr

IΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24 ΙΩΝΙΑ 

 2310 540521  231784924

www.diesel-experts.gr

e-mail:info@diesel-experts.gr


IQ2 'Μαζί τα Φάγαμε' Debate (4/6): Χάρης Οικονομόπουλος

10.11.12

ΓΑΜΙΣΤΡΩΝΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ



Ένα ακόμη ρεπορτάζ δρόμου, με εύηχο όνομα, απ’ αυτά που σου γεμίζουν το στόμα, γεμάτο ορμές και πάθος. Η Youropia θα σας ξεσηκώσει για άλλη μία φορά, παραδίδοντάς σας τους γαμιστρώνες της συμπρωτεύουσας. Για να θυμηθούν οι Βόρειοι και να ξέρουν που να στρίβουν στα άγρια σκοτάδια οι Νότιοι. Αν σας έμεινε ως απορία, η λέξη κλίνεται κατά το οπωρώνας, αχυρώνας, αμπελώνας.

Κείμενο Κωνσταντίνος Κουλίνας, Αναστάσιος Λαμπριανίδης, Κωνσταντίνος Π. Πανάτσας
Φωτογραφία Κωνσταντίνος Π. Πανάτσας
Κάστρα
Ένας γαμιστρώνας με θεά. Ένας γαμιστρώνας με κουλτούρα. Ένας γαμιστρώνας με ιστορία. Και πολλά «παπάκια». Με αναρτήσεις σε έντονα χρώματα και φιλτροχοάνη. Αν προσπαθούσαμε να του «φορτώσουμε» χαρακτηριστικά θα ξεχωρίζαμε το μοναδικό παγκάκι μπογιατισμένο με μπόλικο σάλιο από τις αγάπες που ξεκουράστηκαν ή και κουράστηκαν πάνω του. Κάτω του; Συνήθως μισή ντουζίνα προφυλακτικά σε φλούο χρώματα. Και το μυθικό «Μήτσος + Μαρία= L.F.E.» Αλήθεια, μην κάνετε το λάθος και σκάσετε μύτη Κυριακές ή αργίες και κυρίως σχολικές. Την πατήσατε.
+
Θέα. Η Θεσσαλονίκη πιάτο, έτσι, για να γουστάρετε.
-
Φασαρία. Μπόλικη μάλιστα. Κρύο. Απαγορευτική η σαιζόν Οκτώβρη – Απρίλη. Εκτός και αν δεν σας επηρεάζει τόσο. Α, και μην ξεχνάτε. Φαίνεστε από παντού και οι ματάκηδες θα σας λατρέψουν. 
Θέατρο Δάσους
Σε παραδέχομαι. Δεν φοβάσαι Χριστό. Ρίχνε και ένα μάτι γύρω σου όμως, όσο θα βρίσκεσαι στα πουρνάρια. Το κιόσκι ίσως είναι άβολο, άλλωστε ο συνδυασμός ξύλο – κώλος, σπάνια ακούγεται ευχάριστος, αλλά προσφέρει υποβοήθηση στα σχέδια σου. Και άπλα να κινείσαι. Μην αράζεις, να ‘σαι γρήγορος.  
+
Αν συμπέσει η επιμήκυνσή σου με βραδιά συναυλίας, απλά σε παραδέχομαι. Κρίμα που πέθανε ο Barry White. Βολέψου με Θανάση Παπακωνσταντίνου. 
-
Λίγα βήματα από το μέρος που διάλεξες, η πόλη μας φιλοξένησε τον δράκο της. Με γεια. Κλείδωσε καλά. Ή τρέξε γρήγορα. 
Πινακίδες (Λόφος - Κωνσταντινουπολίτικα)
Με θέα τον γοητευτικό Περιφερειακό. Ίσως ο πιο παλιός και συνάμα ο πιο γνωστός γαμιστρώνας της πόλης. Δίπλα του, αρκετοί χωματόδρομοι οδηγούν σε απομονωμένα μέρη που υπόσχονται ησυχία, μα όχι ασφάλεια. Οι ιστορίες για το συγκεκριμένο μέρος αμέτρητες. Από δολοφονίες μέχρι ληστείες. Αν δεις σκιές στον καθρέφτη, υπάρχουν τρεις εξηγήσεις: 
1) Κάποιος άλλος είχε την ίδια ιδέα με σένα,
2) ήρθαν τα αδέσποτα, καιρός να την κάνεις με ελαφρά και το χειρότερο,  
3) μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε και οι γύφτοι.
+
Απομόνωση: Πιθανότατα θα είσαι μόνος. Το πολύ πολύ ακόμα 1-2 να είχαν την ίδια ιδέα με σένα.
-
Απομόνωση: Είσαι μακριά. Χωμένος σε δασάκια και χωματόδρομους. Σκούρα τα πράγματα αν γίνει κάτι.
Λητώ (Γλείφει τον Περιφερειακό) 
Δίπλα στη μαιευτική κλινική "ΛΗΤΩ". Και να σπάσει το προφυλακτικό, μετά από 9 μήνες ξέρεις που να πας. Θέλει cohones να τολμήσεις να επισκευτείς τον συγκεκριμένο γαμιστρώνα μιας και πρόκειται για one way δρόμο, ο οποίος αρκετές φορές έχει μπλοκαριστεί από αμάξια με στόχο τη ληστεία.
+
Άνετος όσο κανένας, ευρύχωρος όσο κανένας, ήσυχος όσο κανένας. Κάνε ό,τι αηδία σου κατέβει στο κεφάλι και σου επιτρέπει το αντίθετο φύλο.
-
Αυξημένες πιθανότητες ανεπιθύμητων παρουσιών. Αν δεις φώτα, και δεν ανήκουν σε ομοϊδεάτη σου, ξεκίνα την επικοινωνία με Χριστό, Παναγία, Αλλάχ, Βούδα, Ζαρατούστρα, Μάρλεϋ. Ίσως τη γλιτώσεις με αμυχές. Εκείνη όχι. 
Μέγαρο
Η περιοχή ονομάζεται «Μέγαρο» για τη συναυλία από κραυγές τις νύχτες. Το κτίριο, πραγματικά, δεν λειτουργεί. Κανένας τενόρος δεν έχει πέραση όσο ο Σφακιανάκης στη συμπρωτεύουσα. Θα είστε μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια με την απαιτούμενη συμπαράσταση στις δύσκολες στιγμές. Ακόμη κι αν ζητήσεις χάπι της επόμενης μέρας, όλο και κάποιος θα σου φέρει. 
+
Ασφάλεια. Δεκάδες αυτοκίνητα παρκαρίσμενα στο μεγαλύτερο γαμιστρώνα της πόλης.
Πρόσβαση. Εύκολη από όλες τις πλευρές της πόλης. Εγγυημένη θέση πάρκινγκ (εκτός Σ/Κ) Σύντομα ο Μπουτάρης θα βάλει παρκαδόρο. 
Εναλλακτική λύση διαθέσιμη. Δεν πηδάς που δεν πηδάς, δεν πας για ψάρεμα; Ο Θερμαικός στα πόδια σου. Βγάλε το καλάμι, την καρέκλα και ξεκίνα να βγάζεις από την άβυσσο κάτι πλάσματα που μοιάζουν με ψάρια.
-
Αν είσαι μοναχικός τύπος, τότε το Μέγαρο δεν είναι για σένα. Οι ματάκηδες άπειροι. Κάθε ηλικίας. Οι κλασσικοί, οι του ΣΚ, οι πρωτάρηδες. 
Πλαζ Καλαμαριάς
Αν δεν σε επηρεάζει η μυρωδιά, δοκίμασέ το. Οκ, δέχομαι πως είναι στέκι ναρκωμανών. Οκ, δέχομαι επίσης πως το σκοτάδι είναι πηχτό και το κόβεις με μαχαίρι. Αλλά η θέα θα σε αποζημιώσει. Κι αν είστε βουλωμένοι, θα το γλεντήσετε. 
+
Ολάκερη η Θεσσαλονίκη, από παραλιακή οπτική, στα πόδια σου. Ωστόσο, δώσε σημασία στα δικά της.  
-
Λύση μόνο για συναχωμένους. Αν όχι, βοήθειά σας. Σε περίπτωση αναπνευστικού προβλήματος, απομακρύνεστε άμεσα και το ρίχνετε στις βαθιές ανάσες. 
Ακτή Καλαμίτσα
Θεωρείται παραλία της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα οργανωμένη, με ξαπλώστρες, ντουζιέρες και τα λοιπά. Δυνατό ανέκδοτο, πηγαίνετε για αναμνηστικές φωτογραφίες πριν το χοντρύνουν και καρφώσουν μπλε σημαία. Ωστόσο, τα βράδια, που εύχεσαι να μην σε ενοχλήσει κανείς, αποτελεί ιδανική επιλογή. Αν ακούσεις παφλασμό προσοχή. Είναι το τέρας του Λοχ Νες που κάνει διακοπές. Είναι.   
+
Καντίνα σε απόσταση αναπνοής. 
-
Κακή μουσική από μαγαζί που μαζεύει το σύνολο των δήθεν της πόλης και δυσοσμία που θυμίζει σκατατζή εν ώρα δράσης. Περίμενε τον Βαρδάρη και υπολόγιζε στην καλή του διάθεση.  
Κρήνη (Παναγία)
Το καμάρι των γαμιστρώνων. Απλά. Και όμορφα. Με αυτοκίνητα να κινούνται ρυθμικά, με θολωμένα τζάμια, με κωλόχαρτα να κρέμονται από τις πόρτες και καπνό σε μισάνοιχτα παράθυρα. Όπως πρέπει. 
+
Απολαμβάνεις έως και τη θάλασσα. Φώτα Περαίας, ο φάρος στο βάθος, τα «λαμπιόνια» από το αεροδρόμιο. Κι αν σε κόψει λόρδα, Σολομών, ο σοφός βασιλιάς που ιδρώνει τα πλακάκια του μπάνιου σου. Ίδια δράση με τα ακτινίδια. Αλλά δεν θα ξαναγουργουρίσεις το ίδιο βράδυ.  
-
Τι φταίνε και οι καημένοι του νοσοκομείου πίσω σου να τους δαιμονίζεις; Σκέψου πάντα, πως λίγες ώρες μετά, θα τρώνε ανάλατο φιδέ και θα σουλατσάρουν με ορό. Μην παίζεις με τον πόνο τους. 
Σχολή Δικαστών
Μόνο που το ακούς, φτιάχνεσαι. Σχολή Δικαστών. Πω. Το ίδιο κι εκείνη. Το μέρος ειδυλλιακό τους καλοκαιρινούς μήνες, με τη συστάδα των δέντρων πλάι στη θάλασσα να φέρνει κάτι σε Μαϊάμι.  
+
Δυσκολάκι. Άγνωστο μέρος με όσους το προτιμούν να διαθέτουν κάρτα μέλους. Κανείς τους δεν θα σας ενοχλήσει. Είναι εκεί για τον ίδιο λόγο. Στις 5 παρουσίες γίνεστε silver μέλος. Η gold κάρτα έρχεται πιο δύσκολα, με 20 παρουσίες και μία ανταλλαγή συντρόφου. 
-
Αρκετά απομονωμένη περιοχή. Και, σπανίως βέβαια, ενοχλητικός φρουρός στη Σχολή Δικαστών. 
 www.Youropia.gr


IΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24 ΙΩΝΙΑ 
 2310 540521  231784924
www.diesel-experts.gr
e-mail:info@diesel-experts.gr
 










ΧΙΩΤΟΥ ΜΑΡΙΑ & ΣΙΑ ΟΕ       JAVATONE Quality Clothing                                                                                        

   
Κεραμοπούλου 24    55133  Θεσσαλονίκη              231043844

www.javatone.gr                              e-mail javatone@yahoo.gr   

Γεωργίου Τσόντου 9                                                                                           2310 541876