spermatozoario: ΓΑΜΙΣΤΡΩΝΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ένα ακόμη ρεπορτάζ δρόμου, με εύηχο όνομα, απ’ αυτά που σου γεμίζουν το στόμα, γεμάτο ορμές και πάθος. Η Youropia θα σας ξεσηκώσει για άλλη μία φορά, παραδίδοντάς σας τους γαμιστρώνες της συμπρωτεύουσας. Για να θυμηθούν οι Βόρειοι και να ξέρουν που να στρίβουν στα άγρια σκοτάδια οι Νότιοι. Αν σας έμεινε ως απορία, η λέξη κλίνεται κατά το οπωρώνας, αχυρώνας, αμπελώνας.

Κείμενο Κωνσταντίνος Κουλίνας, Αναστάσιος Λαμπριανίδης, Κωνσταντίνος Π. Πανάτσας

Φωτογραφία Κωνσταντίνος Π. Πανάτσας

Κάστρα

Ένας γαμιστρώνας με θεά. Ένας γαμιστρώνας με κουλτούρα. Ένας γαμιστρώνας με ιστορία. Και πολλά «παπάκια». Με αναρτήσεις σε έντονα χρώματα και φιλτροχοάνη. Αν προσπαθούσαμε να του «φορτώσουμε» χαρακτηριστικά θα ξεχωρίζαμε το μοναδικό παγκάκι μπογιατισμένο με μπόλικο σάλιο από τις αγάπες που ξεκουράστηκαν ή και κουράστηκαν πάνω του. Κάτω του; Συνήθως μισή ντουζίνα προφυλακτικά σε φλούο χρώματα. Και το μυθικό «Μήτσος + Μαρία= L.F.E.» Αλήθεια, μην κάνετε το λάθος και σκάσετε μύτη Κυριακές ή αργίες και κυρίως σχολικές. Την πατήσατε.

Θέα. Η Θεσσαλονίκη πιάτο, έτσι, για να γουστάρετε.

Φασαρία. Μπόλικη μάλιστα. Κρύο. Απαγορευτική η σαιζόν Οκτώβρη – Απρίλη. Εκτός και αν δεν σας επηρεάζει τόσο. Α, και μην ξεχνάτε. Φαίνεστε από παντού και οι ματάκηδες θα σας λατρέψουν.

Θέατρο Δάσους

Σε παραδέχομαι. Δεν φοβάσαι Χριστό. Ρίχνε και ένα μάτι γύρω σου όμως, όσο θα βρίσκεσαι στα πουρνάρια. Το κιόσκι ίσως είναι άβολο, άλλωστε ο συνδυασμός ξύλο – κώλος, σπάνια ακούγεται ευχάριστος, αλλά προσφέρει υποβοήθηση στα σχέδια σου. Και άπλα να κινείσαι. Μην αράζεις, να ‘σαι γρήγορος.

Αν συμπέσει η επιμήκυνσή σου με βραδιά συναυλίας, απλά σε παραδέχομαι. Κρίμα που πέθανε ο Barry White. Βολέψου με Θανάση Παπακωνσταντίνου.

Λίγα βήματα από το μέρος που διάλεξες, η πόλη μας φιλοξένησε τον δράκο της. Με γεια. Κλείδωσε καλά. Ή τρέξε γρήγορα.

Πινακίδες (Λόφος - Κωνσταντινουπολίτικα)

Με θέα τον γοητευτικό Περιφερειακό. Ίσως ο πιο παλιός και συνάμα ο πιο γνωστός γαμιστρώνας της πόλης. Δίπλα του, αρκετοί χωματόδρομοι οδηγούν σε απομονωμένα μέρη που υπόσχονται ησυχία, μα όχι ασφάλεια. Οι ιστορίες για το συγκεκριμένο μέρος αμέτρητες. Από δολοφονίες μέχρι ληστείες. Αν δεις σκιές στον καθρέφτη, υπάρχουν τρεις εξηγήσεις:

1) Κάποιος άλλος είχε την ίδια ιδέα με σένα,

2) ήρθαν τα αδέσποτα, καιρός να την κάνεις με ελαφρά και το χειρότερο,

3) μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε και οι γύφτοι.

Απομόνωση: Πιθανότατα θα είσαι μόνος. Το πολύ πολύ ακόμα 1-2 να είχαν την ίδια ιδέα με σένα.

Απομόνωση: Είσαι μακριά. Χωμένος σε δασάκια και χωματόδρομους. Σκούρα τα πράγματα αν γίνει κάτι.

Λητώ (Γλείφει τον Περιφερειακό)

Δίπλα στη μαιευτική κλινική "ΛΗΤΩ". Και να σπάσει το προφυλακτικό, μετά από 9 μήνες ξέρεις που να πας. Θέλει cohones να τολμήσεις να επισκευτείς τον συγκεκριμένο γαμιστρώνα μιας και πρόκειται για one way δρόμο, ο οποίος αρκετές φορές έχει μπλοκαριστεί από αμάξια με στόχο τη ληστεία.

Άνετος όσο κανένας, ευρύχωρος όσο κανένας, ήσυχος όσο κανένας. Κάνε ό,τι αηδία σου κατέβει στο κεφάλι και σου επιτρέπει το αντίθετο φύλο.

Αυξημένες πιθανότητες ανεπιθύμητων παρουσιών. Αν δεις φώτα, και δεν ανήκουν σε ομοϊδεάτη σου, ξεκίνα την επικοινωνία με Χριστό, Παναγία, Αλλάχ, Βούδα, Ζαρατούστρα, Μάρλεϋ. Ίσως τη γλιτώσεις με αμυχές. Εκείνη όχι.

Μέγαρο

Η περιοχή ονομάζεται «Μέγαρο» για τη συναυλία από κραυγές τις νύχτες. Το κτίριο, πραγματικά, δεν λειτουργεί. Κανένας τενόρος δεν έχει πέραση όσο ο Σφακιανάκης στη συμπρωτεύουσα. Θα είστε μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια με την απαιτούμενη συμπαράσταση στις δύσκολες στιγμές. Ακόμη κι αν ζητήσεις χάπι της επόμενης μέρας, όλο και κάποιος θα σου φέρει.

Ασφάλεια. Δεκάδες αυτοκίνητα παρκαρίσμενα στο μεγαλύτερο γαμιστρώνα της πόλης.

Πρόσβαση. Εύκολη από όλες τις πλευρές της πόλης. Εγγυημένη θέση πάρκινγκ (εκτός Σ/Κ) Σύντομα ο Μπουτάρης θα βάλει παρκαδόρο.

Εναλλακτική λύση διαθέσιμη. Δεν πηδάς που δεν πηδάς, δεν πας για ψάρεμα; Ο Θερμαικός στα πόδια σου. Βγάλε το καλάμι, την καρέκλα και ξεκίνα να βγάζεις από την άβυσσο κάτι πλάσματα που μοιάζουν με ψάρια.

Αν είσαι μοναχικός τύπος, τότε το Μέγαρο δεν είναι για σένα. Οι ματάκηδες άπειροι. Κάθε ηλικίας. Οι κλασσικοί, οι του ΣΚ, οι πρωτάρηδες.

Πλαζ Καλαμαριάς

Αν δεν σε επηρεάζει η μυρωδιά, δοκίμασέ το. Οκ, δέχομαι πως είναι στέκι ναρκωμανών. Οκ, δέχομαι επίσης πως το σκοτάδι είναι πηχτό και το κόβεις με μαχαίρι. Αλλά η θέα θα σε αποζημιώσει. Κι αν είστε βουλωμένοι, θα το γλεντήσετε.

Ολάκερη η Θεσσαλονίκη, από παραλιακή οπτική, στα πόδια σου. Ωστόσο, δώσε σημασία στα δικά της.

Λύση μόνο για συναχωμένους. Αν όχι, βοήθειά σας. Σε περίπτωση αναπνευστικού προβλήματος, απομακρύνεστε άμεσα και το ρίχνετε στις βαθιές ανάσες.

Ακτή Καλαμίτσα

Θεωρείται παραλία της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα οργανωμένη, με ξαπλώστρες, ντουζιέρες και τα λοιπά. Δυνατό ανέκδοτο, πηγαίνετε για αναμνηστικές φωτογραφίες πριν το χοντρύνουν και καρφώσουν μπλε σημαία. Ωστόσο, τα βράδια, που εύχεσαι να μην σε ενοχλήσει κανείς, αποτελεί ιδανική επιλογή. Αν ακούσεις παφλασμό προσοχή. Είναι το τέρας του Λοχ Νες που κάνει διακοπές. Είναι.

Καντίνα σε απόσταση αναπνοής.

Κακή μουσική από μαγαζί που μαζεύει το σύνολο των δήθεν της πόλης και δυσοσμία που θυμίζει σκατατζή εν ώρα δράσης. Περίμενε τον Βαρδάρη και υπολόγιζε στην καλή του διάθεση.

Κρήνη (Παναγία)

Το καμάρι των γαμιστρώνων. Απλά. Και όμορφα. Με αυτοκίνητα να κινούνται ρυθμικά, με θολωμένα τζάμια, με κωλόχαρτα να κρέμονται από τις πόρτες και καπνό σε μισάνοιχτα παράθυρα. Όπως πρέπει.

Απολαμβάνεις έως και τη θάλασσα. Φώτα Περαίας, ο φάρος στο βάθος, τα «λαμπιόνια» από το αεροδρόμιο. Κι αν σε κόψει λόρδα, Σολομών, ο σοφός βασιλιάς που ιδρώνει τα πλακάκια του μπάνιου σου. Ίδια δράση με τα ακτινίδια. Αλλά δεν θα ξαναγουργουρίσεις το ίδιο βράδυ.

Τι φταίνε και οι καημένοι του νοσοκομείου πίσω σου να τους δαιμονίζεις; Σκέψου πάντα, πως λίγες ώρες μετά, θα τρώνε ανάλατο φιδέ και θα σουλατσάρουν με ορό. Μην παίζεις με τον πόνο τους.

Σχολή Δικαστών

Μόνο που το ακούς, φτιάχνεσαι. Σχολή Δικαστών. Πω. Το ίδιο κι εκείνη. Το μέρος ειδυλλιακό τους καλοκαιρινούς μήνες, με τη συστάδα των δέντρων πλάι στη θάλασσα να φέρνει κάτι σε Μαϊάμι.

Δυσκολάκι. Άγνωστο μέρος με όσους το προτιμούν να διαθέτουν κάρτα μέλους. Κανείς τους δεν θα σας ενοχλήσει. Είναι εκεί για τον ίδιο λόγο. Στις 5 παρουσίες γίνεστε silver μέλος. Η gold κάρτα έρχεται πιο δύσκολα, με 20 παρουσίες και μία ανταλλαγή συντρόφου.

Αρκετά απομονωμένη περιοχή. Και, σπανίως βέβαια, ενοχλητικός φρουρός στη Σχολή Δικαστών.