Ο Μήτρογλου πρωταγωνιστεί στο "Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι" tsai me lemoni sto mpalkoni (video clip)

H Aκρίτα,ο Νότης,η Βανδή και ο ποιητής Φανφάρας

του Στρατή Μαζίδη

Σήμερα υπάρχει φτώχεια, κατοχή, αναξιοπρέπεια. Μια Ακρίτα, ένας Νότης και μια Βανδή. Αυτοί που δε γνωρίζουν τι σημαίνει φτώχεια, ανεργία κι εγκληματικότητα, θα έρθουν να μιλήσουν από τα όμορφα ζεστά σαλόνια τους.

Η δημοκρατική Ακρίτα, η πασοκοτραφείσα, η σαν αξιωματικός των SS παρουσιάστρια τηλεπαιχνιδιού που εξευτέλιζε τους συμμετέχοντες, η σύζυγος του βουλευτή που στηρίζει τη μνημονιακή κυβέρνηση άλλοτε έμπρακτα άλλοτε με αποχή, από τη μια πλευρά έχει μετατρέψει σε φαΐ της τη Χρυσή Αυγή ώστε με κάθε τουιτάρισμα να επανέρχεται στην επικαιρότητα και από την άλλη μιλά για τα όνειρα που της στέρησαν λες και είναι μια μέση Ελληνίδα από τη Δράμα, το Βόλο, τη Χίο ή την Αθήνα και όχι η παραπάνω κυρία.

Ένας Νότης ιδιότροπος, που χωρίς κάτι ιδιαίτερο θεωρείται ξεχωριστός. Αυτός που μια φράση του μόνο φτάνει αεροπλάνο να σε κάνει. Ένας απλός λαϊκός τραγουδιστής. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.

Και μια Δέσποινα Βανδή, η τραγουδίστρια της ...Ρωμιοσύνης με τις επιτυχίες που ακούγονται ως επί το πλείστον μόνο για 6 μήνες όπως και του Νότη, γνωστή και ως ακριβές φωτοαντίγραφο τον πρώτο καιρό της Αννας Βίσση που βρήκε μια ευκαιρία να παίξει το όνομά της κάνοντας λίγο τη εκμεταλλευόμενη τις πολιτικές πεποιθήσεις του Σφακιανάκη οι οποίες ήταν γνωστές αρκετά πριν συμφωνήσει να συνεργαστεί μαζί του. Ας είχε ανάγκη το νυχτοκάματο η Δέσποινα και τα λέγαμε.

Την ώρα λοιπόν δε που οι Τούρκοι ανακοινώνουν έρευνες στο Αιγαίο, ο Σαμαράς γυρνά με άδεια χέρια αλλά πολλά μέτρα, τα νοσοκομεία διαλύονται και ο κόσμος πεινάει, το πνευματικό ψωμί που θα έλεγε κι ο ποιητής Φανφάρας (στο 03:15) το οποίο χρειάζεται ο κόσμος, δεν υπάρχει. Μόνο κάτι ξερές, μπαγιάτικες και μουχλιασμένες φέτες.

 IΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24 ΙΩΝΙΑ 

 2310 540521  231784924‏

www.diesel-experts.gr                                                                         e-mail:info@diesel-experts.gr

10 απλά πράγματα, επιστημονικά τεκμηριωμένα, που μπορείτε να κάνετε για να είστε ευτυχισμένοι - Thessaloniki Arts and Culture

10 απλά πράγματα, επιστημονικά τεκμηριωμένα, που μπορείτε να κάνετε για να είστε ευτυχισμένοι - Thessaloniki Arts and Culture

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΟΤΕ

17 Μαΐου 2013, 02:33 Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα. ‘Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με. ‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’ ‘Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα. ‘Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.’ Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.’ Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο. ‘Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;’ με ρώτησε. Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων. ‘Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα. ‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’ Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’ Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη! Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου. ‘Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου. ‘Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’ Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας.΄ Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες. Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της. ‘Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;’ ‘Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη’ απάντησα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα. Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο. ‘Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα. ‘Πώς πήγε το ραντεβού;’ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ. ‘Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.’ της απάντησα. Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου ΄έφυγε΄ από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα. Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε: ‘Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!’ Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’. Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν. Εάν ζει η μητέρα σου ………. Απόλαυσε τη στιγμή. Εάν δεν ζει …………………….. Να τη θυμάσαι. Εάν έχεις μητέρα ……………. Προώθησε αυτό κείμενο. Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ! Και να θυμάσαι πάντοτε: Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!

Περισσότερα: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=34118&fb_action_ids=514032482023072&fb_action_types=og.likes#ixzz2gS6J84gW

Τζαμπατζιλίκια

Διακοπές; Ποιες διακοπές; Πού; Πώς; Κι από τι; Από ποια δουλειά; Α, για να ξεσκάσω, να αλλάξω παραστάσεις, να βγω από το σπίτι και τέτοια. Όχι, δεν πήγα. Είχα μέρος να πάω και σπίτι για να μείνω, αλλά θα χρειαζόμουν και μια κατοστάρα για το πηγαινέλα. Κι εγώ με 100 ευρώ βγάζω το μήνα μου. Άσε που δεν παίζει να βρεθεί κανείς να με πάρει με το ιδιωτικό του αεροπλάνο, γιατί δε θα έχει κάτι να κερδίσει από μένα.

Εντάξει. Προσπαθώ να ξεγελάσω την κατάσταση. Να με πείσω πως μου αρέσει κι έτσι. Άρχισα να πηγαίνω για κάνα μπάνιο στη θάλασσα. Το δικαιούμαι, δε νομίζεις; Μπαίνω στο τραμ χωρίς εισιτήριο. Δεν έχω για εισιτήριο. Άμα δίνω τρία ευρώ κάθε μέρα για πηγαινέλα, δε θα μείνει μετά ούτε για ψωμί. Ναι, το ξέρω ότι όλο και θα βρεθεί κάποιος να μου πει ότι αυτός πληρώνει για μένα (που ποτέ δε θα καταλάβω πώς γίνεται), ότι ανά πάσα στιγμή κινδυνεύω να βρεθώ αντιμέτωπη με ελεγκτή που θα με προσβάλει -χέστηκα για το πρόστιμο, απλήρωτο θα μείνει όπως και τόσα άλλα που αδυνατώ να πληρώσω-, ότι όλο και κάποια συγγραφέας, που δεν έχει χρειαστεί να μπει σε ΜΜΜ, να βγει με πει τζαμπατζού. Ενώ, για παράδειγμα, ο βουλευτής που μετακινείται δωρεάν, όταν δε χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο που του παραχωρήθηκε επίσης δωρεάν, μαζί με όλα τα δωράκια που του κάναμε, είναι κοινωνικός λειτουργός.

Έχω βρει κι άλλους τρόπους ψυχαγωγίας και αποφυγής της τρέλας και της υστερίας που μπορούν να προκαλέσουν οι τέσσερις τοίχοι σε συνδυασμό με την ανέχεια, από αυτούς που κάποιοι θα τους έλεγαν τζαμπατζίδικους. Ψάχνω και βρίσκω πού περνάει η κάρτα ανεργίας για προσφορές, αναζητώ δωρεάν εκδηλώσεις, τρέχω ακόμη και σε πανηγύρια. Καλά να είναι κι η Ακρόπολη, η Πλάκα και τα πέριξ. Πάω και παριστάνω την τουρίστρια. Και αράζω κάπου εκεί γύρω και διαβάζω. Αυτό το διάβασμα είναι ένα θέμα. Τη βολεύω, δεν μπορώ να πω. Και ανταλλαγές βιβλίων κάνουμε και έχουν μείνει αδιάβαστα κάποια βιβλία που πήρα από τα παζάρια. Όμως, καμιά φορά, μπαίνω σε βιβλιοπωλείο να δω και καμιά καινούργια έκδοση και συνειδητοποιώ το πρόβλημα. Έχω διαβάσει βιβλία μέσα στα βιβλιοπωλεία. Εδώ, άμα θες, πες με και τζαμπατζού. Όχι για το βιβλιοπωλείο που δε θα εισπράξει, αφού συνήθως πρόκειται για αυτά τα σουπερμάρκετ που προωθούν ευπώλητες παπάρες και ελάχιστα ενδιαφέρονται για τους αναγνώστες. Αυτά που, εγώ, η φτωχάντζα, που στερούμαι το δικαίωμα στη γνώση, αρνούμαι να τα συντηρήσω. Νιώθω όμως άσχημα γιατί δεν μπορώ να αγοράσω βιβλίο κι έτσι χάνει το μικρό του ποσοστό κάποιος συγγραφέας ή μεταφραστής που του βγήκε η πίστη να το γράψει. Γιατί διαβάζω άλλα. Που δεν είναι ούτε ροζ, ούτε αυτών που έχουν γίνει κατεστημένο. Τα βαριέμαι. Βαριέμαι και τους ανθρώπους του πνεύματος και της διανόησης. Τον ακαδημαϊσμό και τον ελιτισμό τους. Το κενό τους. Αυτό που δεν τους δίνει τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν τον τζαμπατζή από τον φτωχό. Τη ρεμούλα από την ανέχεια.

Δεν ξέρω ποιους εννοούσες όταν ρωτούσες πού είναι οι άνθρωποι του πνεύματος και της διανόησης. Έπρεπε να πάρουν θέση, λες και θα τους έβλεπε η ανάλγητη εξουσία και, υποκλινόμενη στο μεγαλείο του πνεύματος, αν όχι χεσμένη πάνω της απ’ το δέος, θα έβγαζε λιγότερη βαρβαρότητα πάνω μας. Τελικά η διανόηση καλύτερα να παρέμενε μουγκή, αραγμένη στον ελιτίστικο κόσμο της. Να άλλαζε κάθε μισή ώρα στάτους για να αναφερθεί στον καιρό, στις καλοκαιρινές διακοπές και σε άλλες ομορφιές, χάρες και χαρές της ζωής. Κι ας ζούμε σε εποχές που λίγοι χαίρονται τη ζωή τους. Όποιος θυμάται τους ανθρώπους του πνεύματος να στηρίζουν στα δύσκολα τους άλλους, τους μη προικισμένους με πνεύμα, είναι νοσταλγός μια γελοίας ρομαντικής εποχής, γελοίος κι ο ίδιος. Οι άνθρωποι του πνεύματος έχουν μεταλλαχτεί. Έχουν γίνει ένα με το τέρας. Από συγγραφείς που είναι έτοιμοι να σε στείλουν στο διάολο αν δεν τηρείς το βάρβαρο νόμο, μέχρι σκηνοθέτες που σκαρώνουν γλοιώδη στιχάκια για τον πρωθυπουργό, διασφαλίζοντας ίσως έτσι το χαβιάρι τους, οι άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων έχουν πάρει το δρόμο τους. Ένα δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα, τη στιγμή που οι υπόλοιποι κάνουμε ελιγμούς για να αποφύγουμε τα σκατά που μας έχουν πνίξει. Όπως βολεύεται ο καθένας.

Η διανόηση είναι μπερδεμένη. Στηλιτεύει την παρανομία, ακόμη κι αν οι νόμοι είναι εγκληματικοί. Σε αποκαλεί τζαμπατζή αν δεν έχεις να πληρώσεις εισιτήριο και δεν παίρνει πίσω τη λέξη της. Μόνο έρχονται άλλα μέλη αυτής της ελίτ για να μιλήσουν για λάθος λέξη. Δηλαδή λογοτέχνης χρησιμοποιεί λάθος λέξεις. Και τον διαβάζουμε. Αν είναι έτσι, όλο το λάθος είναι δικό μας. Αλλά δε βαριέσαι κυραλένα μου; Ένα παιδί χωρίς μέλλον ήταν, όπως τόσα και τόσα σ’ αυτή τη χώρα, που παρανομούν κάθε φορά δε χρησιμοποιούν εισιτήριο, άθλια κλεφτρόνια, μιάσματα της κοινωνίας. Άσε που δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσουν τα υψηλής διανόησης έργα σου (που αν έχουν κι αυτά λάθος λέξεις, να το κοιτάξεις). Δεν τα χρειαζόμαστε αυτά τα παιδιά. Ούτε τους γονείς που ανέθρεψαν αυτούς τους μικρούς λωποδύτες. Στο διάολο οι φτωχοί κι η μιζέρια τους. Χαλάνε την τάξη, την ευπρέπεια, την ελιτίστικη αισθητική μας. Να καθαρίσει ο τόπος, να μείνουν οι ευγενείς, οι νομοταγείς και οι φραγκάτοι που θα πουλάνε πνεύμα και διανόηση.

Σύντομα θα πάνε οι φτωχοί από κει που ήρθαν. Ήθελαν να έχουν και σπίτια. Τόλμησαν να γίνουν ιδιοκτήτες. Τελειώνουν αυτά. Σε λίγο θ’ αρχίσουν οι πλειστηριασμοί για να σωθούν οι τράπεζες. Σε λίγο, που θα σου πάρουν το σπίτι, ό,τι σου έχει απομείνει, μην ανησυχείς κι η διανόηση θα είναι εκεί. Για να σου πει πως δεν υπήρχε άλλη λύση, αφού, ως τζαμπατζής, δεν πλήρωνες το δάνειο και πως έτσι ταιριάζει στους τζαμπατζήδες. Θα τα βάλει με τους τζαμπατζήδες, αφήνοντας τους νταβατζήδες να αλωνίζουν. Ίσως βέβαια, να μην ακούσεις τις επιπλήξεις της για το σφάλμα σου. Ίσως να μη δεις το δάχτυλο που θα σου κουνάει για το παράπτωμά σου. Ίσως τότε να σκέφτεσαι ότι γλίτωσες. Ότι τώρα η τράπεζα θα πληρώνει φόρο ακίνητης περιουσίας, χαράτσια και άλλα νταβατζιλίκια που δεν μπορούσε να αντέξει η τσέπη σου. Ότι ίσως να μη σου ζητήσουν ποτέ να πληρώσεις χαράτσι για την παράγκα που θα στήσεις για να στεγαστείς.

Ίσως να σταματήσεις να κοιτάς τη ζωή σου από απόσταση και να περιμένεις να σε στηρίξουν άλλοι. Ίσως να πάρεις αποφάσεις. Να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου. Να ενώσεις τις δυνάμεις σου –όσες σου έχουν απομείνει- με άλλους σαν εσένα. Να ορίσετε τη μοίρα σας, να στήσετε μια κοινωνία που θα αγνοεί τους βάρβαρους νόμους. Που θα αγνοεί τους βάρβαρους ανθρώπους του πνεύματος. 

enfant gateaux της πόλης...: Μια φορά ραγιάς , για πάντα ραγιάς ;Έχουμε ...

enfant gateaux της πόλης...:      Μια φορά ραγιάς , για πάντα ραγιάς ;

Έχουμε ...:      Μια φορά ραγιάς , για πάντα ραγιάς ; Έχουμε χούντα ; Σοβαρά μιλάς ; Πού ; Γύρω μας βλέπουμε ανθρώπους που ζουν ελεύθεροι μέ...

Λεξικόν της νέας ελληνικής (πραγματικότητας).

Η στήλη σήμερα είναι στην ευχάριστη θέση να αποκαλύψει πρώτη, τις αλλαγές που προωθούνται, στα ελληνικά λεξικά, λόγω των αλλαγών που έχουν προηγηθεί στην ελληνική πραγματικότητα. Ξεκινάμε με αποσπάσματα από το γράμμα Ε και σύντομα θα ακολουθήσουν συνταρακτικές αποκαλύψεις και για άλλα γράμματα.

Εργασία: Ευφημισμός που χρησιμοποιείται από κυβερνητικούς για να περιγράψει μια ιδέα, ή μια φαντασιακή κατάσταση. Κάποτε ζούσες από αυτή. Σήμερα δεν ζεις από αυτή. Ούτε και από κάτι άλλο.

Επίορκος: Περίπου 2.000 δημόσιοι υπάλληλοι παραβάτες, το λάθος των οποίων θα το πληρώσουν 22.000 δημόσιοι υπάλληλοι.

Εταιρεία: Ναός της σύγχρονης κοινωνίας και οικονομίας. Πολλές φορές συναντάται με τον προσδιορισμό «επιτυχημένη εταιρεία», κυρίως όταν ο ιδιοκτήτης της, την έχει φτιάξει με τα λεφτά όλων μας.

Εξουσία: Ψυχολογική κατάσταση, κατά την οποία, μια μειοψηφία, ποσοτικά και ποιοτικά, εγκαθίσταται στο σβέρκο, της πλειοψηφίας, η οποία αν και την εγκρίνει αρχικά, στην πορεία την απορρίπτει, διαλέγοντας ταυτόχρονα, μια κατά κανόνα χειρότερη κατάσταση.

Εξαιρούνται: Τα μεγάλα σου μάτια, τα πυκνά σου μαλλιά. Τα παράξενα χείλη που με καιν σαν φωτιά.

Ευρωπαϊκή Ένωση: Σύγχρονη και αναβαθμισμένη εκδοχή της Μαφίας.

Εσμός: Σύνολο ανθρώπων με καταστροφική επίδραση στην κοινωνία. Πχ. Υπουργικό συμβούλιο.

Εμετός: Ο Γρηγόρης Ψαριανός.

Εφοπλιστής: Φίλος πρωθυπουργών, σπάνια δε και συνεργάτης.

Ευρώ: Πρώτο συνθετικό των λέξεων, Ευρώπη, ευρωζώνη, ευρωπαϊκός, φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, απόγνωση.

Εκσπερμάτωση: Τρία λεπτά ομιλίας του Άδωνη σε παράθυρο της τηλεόρασης.

Εκκλησία: Αγαθός άνθρωπος, με πνευματική καθυστέρηση που συνήθως πέφτει θύμα κλοπής. Συνήθης φράση, όταν πρόκειται για πρώην πρωθυπουργό Γιώργο , πχ. «μιλώντας σε αυτόν είναι σα να κλέβεις εκκλησία».

Επιμήκυνση: Αναποτελεσματική μέθοδος για αύξηση μεγέθους, πέους ή χρέους. Το ομόηχο των δυο λέξεων προκαλεί συνήθως ανεπανόρθωτα προβλήματα και στα δυο.

Ερμαφρόδιτος: Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ κάποτε και του ΣΥΡΙΖΑ τώρα.

Επιχειρηματικότητα: Διαδικασία κατά την οποία τρώγονται λεφτά αφελών και ανυποψίαστων λαών, μέσω πολυδαίδαλων μηχανισμών και πάντα στο όνομα της ανάπτυξης. Συνώνυμη της λέξης αρπαχτή.

Εγωισμός: Ψυχική νόσος που εμφανίζεται , κυρίως σε μέλη κυβερνήσεων, υπουργούς, βουλευτές κλπ. Εκδηλώνεται, με κρίσεις «σωτηρίας της χώρας», και εκφορά ακατάσχετης αρλουμπαρίας.

Έρωτας: Λέξη που έχει τραγουδηθεί, από τον Γιάννη Πάριο, και άλλους Γιάννηδες. Συναντάται συνήθως στα χρόνια της χολέρας και παραμένει αγιάτρευτος.

Ευχολόγιο: Βαρυσήμαντη πολιτική δήλωση εν ενεργεία ή υποψήφιου πρωθυπουργού μικρής χώρας.

Εφορία: Κτήριο που θέλουν να γκρεμίσουν οι μισοί έλληνες και να ανατινάξουν οι υπόλοιποι. Προκαλεί το αντίθετο συναίσθημα από αυτό που ο τίτλος του επιβάλλει. Επίσης να πάει στο διάολο.

Εχθρός: Μέχρι πρότινος, ερχόταν από το εξωτερικό. Τώρα πια έρχεται και από το εσωτερικό. Δεν φέρνει δώρα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις φέρνει μόνο Ντόρα.

Ενεχυροδανειστήριο: Σύμβολο της σύγχρονης Ελλάδας. Τα βρίσκεις σε κάθε γωνιά και προσφέρουν ολίγων μηνών καθυστέρηση, πριν την οριστική, κρεμάλα.

Εεειι πειρατή: Αναφορά στην Αλίκη. Αθάνατη!

Επταετία: Χρονική περίοδος 7 ετών κατά την οποία αναστέλλονται μια σειρά άρθρων του Συντάγματος και δικαιωμάτων των ανθρώπων. Την επταετία πολλές φορές την συναντούμε σε οικογενειακό μέγεθος πχ. σαραντακονταετία (Ισπανία του Φράνκο) και σε συμπυκνωμένο μέγεθος πχ. τριετία (Χούντα μνημονίων Ελλάδα)

Επίτευγμα: Κάτι άγνωστο στην οικονομική πολιτική του Στουρνάρα.

Έθνος: Κάποτε αξιοπρεπές των Ελλήνων, σήμερα η τέταρτη πέμπτη σε κυκλοφορία εφημερίδα.

Επτωχεύσαμεν: φράση που συντάσσεται με το δυστυχώς, όταν αυτός που το λέει θέλει να γίνει δρόμος (Χαρίλαος Τρικούπης). Όταν θέλει να γίνει μονοπάτι, μιλά για ευκαιρία που μας δίνει το μνημόνιο. (Σαμαράς, Βένι, Κουβέλης κλπ)

Εξέγερση: η μόνη λύση.



(Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 16 του περιοδικού Unfollow)






Πηγή: Λεξικόν της νέας ελληνικής (πραγματικότητας). Του Θύμιου Καλαμούκη - RAMNOUSIA

IΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24 ΙΩΝΙΑ 

 2310 540521  231784924‏

www.diesel-experts.gr                                                                         e-mail:info@diesel-experts.gr

Μαυρογένης: Άντε ρε κοπρίτες καθηγητές που δε θέλετε να δουλέψ...

Μαυρογένης: Άντε ρε κοπρίτες καθηγητές που δε θέλετε να δουλέψ...: Τι έγινε ρε κοπρίτες εκπαιδευτικοί που σας έβαλαν 2 ώρες να δουλέψετε και χαλάσατε τον κόσμο; Έτσι κι αλλιώς 3 ώρες την ημέρα δουλεύετ...

Θα απεργήσω;

Θα απεργήσω;
Θα απεργήσω.
Θα απεργήσω γιατί λατρεύω την δουλειά μου, και δεν θα αφήσω κανένα τροϊκανό απολειφάδι να με πετάξει όπως η τρίχα απ’ το ζυμάρι.
Θα απεργήσω γιατί μαζί μου θα σταλούν στην ανεργία τουλάχιστον 10.000 συνάδελφοι.
Θα απεργήσω γιατί φέτος χάθηκαν 32.000 διδακτικές ώρες εξαιτίας της έλλειψης εκπαιδευτικών.
Θα απεργήσω γιατί με 650 ευρώ που παίρνει ο πρωτοδιόριστος δεν ζει, επιβιώνει.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω να διαλυθεί η οικογένεια κανενός συναδέλφου επειδή η υπηρεσία τον μετακίνησε στην άλλη άκρη της Ελλάδας, μακριά απ’ τα παιδιά του.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω τα 5 τμήματα της Α λυκείου να γίνουν 4 ή 3 στην Β.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω οι μαθητές να γίνουν 30 στην τάξη.
Θα απεργήσω γιατί θέλω τα βιβλία να ανήκουν στους μαθητές για να μπορούν να εκφράζονται πάνω τους κι όχι να τους τα δανείζει το κράτος για 1 χρόνο.
Θα απεργήσω για να μην ξαναζήσω την κατάντια να κρυώνουν οι μαθητές μου, επειδή το καλοριφέρ άναψε πρώτη φορά στα μέσα Δεκεμβρίου.
Θα απεργήσω για να μπορούν τα ΑΜΕΑ να πηγαίνουν σχολείο.
Θα απεργήσω γι’ αυτά που μπροστά στο μέγεθος της κοινωνίας φαντάζουν ‘μικρά’.

Θα απεργήσω όμως και για τα άλλα τα ‘μεγάλα’.
Θα απεργήσω γιατί ξέρω ότι αν κάποια στιγμή σε κάποιο σημείο δεν σταματήσει η κυβερνητική πολιτική εγώ κι οι νεότεροι θα ζήσουμε ένα κοινωνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Θα απεργήσω για να μπορούν οι μαθητές μου κι αργότερα τα παιδιά μου να φοιτούν Δωρεάν στο Σχολείο και στο Πανεπιστήμιο.
Θα απεργήσω για Δημόσια Δωρεάν υγεία για όλους.
Θα απεργήσω ώστε οι μαθητές, οι γονείς τους , οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά για μια αξιοπρεπή ζωή.
Θα απεργήσω για να ρίξω αυτό το καθεστώς που είτε δέρνει, είτε επιστρατεύει, είτε κανιβαλίζει όποιον τολμάει να σηκώσει κεφάλι. Γιατί θέλω να ζω σε μια κοινωνία με δημοκρατία και ελευθερία κι όχι σε μια κοινωνία φόβου και Χούντας.
Θα απεργήσω γιατί θέλω ο λαός να κάνει κουμάντο, αφέντης και κύρης στον τόπο του, όχι οι τσανακογλείφτες των τραπεζών των βιομηχάνων των εφοπλιστών.

Θα με λοιδορήσουν;
Θα με λοιδορήσουν.
Ποιοι; Όλοι αυτοί που δεν ασχολήθηκαν με όλα τα παραπάνω όταν εγώ τα φώναζα
Μαζί τους κι οι άλλοι, αυτοί που λένε ότι ‘ η χώρα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της’ ή ‘ αν δεν πάρουμε την δόση θα πτωχεύσουμε’ ή ‘ αν δεν πάρουμε αυτά τα μέτρα θα βγούμε έξω απ’ την ευρωζώνη’
Μαζί τους θα μπουν κι οι φασίστες
Μαζί τους κι οι άλλοι, απλοί άνθρωποι δυστυχώς, που δεν βλέπουν το δάσος, και μένουν στο μικρό ξεβόλεμά τους.

Όλοι αυτοί που τους φαίνεται αδιανόητο ότι υπάρχει κόσμος στην εκπαίδευση που ολοένα και πιο συχνά σφίγγει τα δόντια με οργή και βουρκώνει όταν βλέπει το σχολείο και την κοινωνία σε αυτή την εξαθλίωση και τους μαθητές να λιώνουν σαν κεριά..

Θα με επιστρατεύσουν;
Θα με επιστρατεύσουν.

Θα με χτυπήσουν;
Θα με χτυπήσουν.

Θα νικήσω;
Μπορεί. Αν η πλειοψηφία του κόσμου αντιληφθεί ότι η παιδεία, η υγεία, η εργασία, ο μισθός, τα κοινωνικά αγαθά, δεν χάνονται από μια απεργία στις πανελλαδικές –δηλαδή μερικές μέρες καθυστέρηση – αλλά μπορεί να κερδηθούν από αυτήν. Αν αυτό το μούδιασμα που αισθάνονται όλοι για το μέλλον γίνει αποφασιστικότητα, αγώνας, πείσμα, για την ανατροπή της εξαθλίωσης που ζούμε.

Κι αν χάσω;

Αν χάσω, θα χάσω μερικά μεροκάματα
Αν χάσω μπορεί να με τρέξουν στα δικαστήρια
Αν χάσω μπορεί να έχω φάει ξύλο απ’ τα ΜΑΤ

Σίγουρα όμως αν αγωνιστώ και χάσω, θα μπορώ να ξανακοιτάξω τους μαθητές, τους συναδέλφους, τους φίλους, τους γονείς, την κοινωνία, στα μάτια με ψηλά το κεφάλι. Γιατί…

‘ Ο άνθρωπος πρέπει να περπατάει με το μέτωπο προς τον ήλιο. Για να μπορεί αυτός, καίγοντας το να το σημαδεύει με αξιοπρέπεια. Αν ο άνθρωπος σκύψει το κεφάλι, χάνει την αξιοπρέπειά του.’

Χ. Μπέλμπας ΠΕ04
Αναπληρωτής εκπαιδευτικός
Αντιπρόεδρος Πανελλήνια. Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών

IΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24 ΙΩΝΙΑ 

 2310 540521  231784924‏

www.diesel-experts.gr                                                                         e-mail:info@diesel-experts.gr

Αντιμετωπίζοντας την Κατάθλιψη.

Γράφει η Χρυσάνθη Πασσά*

Τα τελευταία χρόνια ,ιδιαίτερα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι απαιτήσεις της καθημερινότητας. Στην προσπάθεια όλων μας να ανταποκριθούμε όσο το δυνατόν καλύτερα στα νέα δεδομένα, δεν είναι λίγες οι φορές που τραυματίζουμε την ψυχή μας. Η κατάθλιψη είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας στο δυτικό κόσμο. Πολλοί τη χαρακτηρίζουν σαν τη “μάστιγα της σύγχρονης εποχής” Ποια είναι τα συμπτώματα όμως; Υπάρχει τρόπος να βοηθήσουμε τον εαυτό μας;

Πριν απαντηθούν τα παραπάνω ερωτήματα, θα πρέπει να γίνει μια βασική διευκρίνιση. Ακούω καθημερινά ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν κατάθλιψη χωρίς όμως να έχουν επισκεφτεί κάποιον ειδικό ή να έχουν τα βασικά συμπτώματα. Ο κόσμος συχνά μπερδεύει την κατάθλιψη με τη μελαγχολία. Η μελαγχολία είναι μια ψυχική κατάσταση και όχι διαταραχή. Είναι συναίσθημα που μπορούμε να νιώσουμε όλοι. Αισθανόμαστε απώλεια όρεξης, διάθεσης και είμαστε απαισιόδοξοι. Η διαφορά όμως, είναι ότι είμαστε λειτουργικοί και ανταποκρινόμαστε στις καθημερινές μας υποχρεώσεις. Φυσικά και αν δε δοθεί η απαραίτητη προσοχή, η μελαγχολία μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι έννοιες ταυτόσημες.

Η κατάθλιψη, από την άλλη πλευρά, είναι μια ψυχική διαταραχή που επηρεάζει έντονα την καθημερινότητα, τη λειτουργικότητα του ατόμου, καθώς και τις σχέσεις του. Κυριαρχεί η αίσθηση της ματαιότητας. Κάποια από τα συμπτώματα, τα οποία πρέπει να είναι παρόντα τουλάχιστον για 2 εβδομάδες είναι: εκνευρισμός, μειωμένη ή αυξημένη όρεξη για τροφή, σωματικοί πόνοι χωρίς οργανικά αίτια, κόπωση και απώλεια της ενεργητικότητας, ελαττωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, σωματικοί πόνοι χωρίς οργανικά αίτια, αϋπνία ή υπερβολικός ύπνος και σκέψεις αυτοκτονίας.

Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να βελτιώσουμε την κατάσταση;
1. Αποδεχτείτε το πρόβλημα και μην ντρέπεστε γι αυτό. Η αποδοχή είναι το σημαντικότερο βήμα. Κριτικάροντας τον εαυτό μας δεν υπάρχει πιθανότητα να βρούμε λύση.
2. Κάντε μια λίστα με πράγματα που σας ευχαριστούν και σας αποφορτίζουν. Βάλτε μικρούς στόχους που μπορεί να είναι επιτεύξιμοι και γίνεται πιο ευέλικτοι με το πρόγραμμα σας.
3. Περάστε δημιουργικό χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα.
4. Κάντε γυμναστική που θα αυξήσει σίγουρα τα επίπεδα ευεξίας σας.
5. Μιλήστε σε ένα ειδικό. Ειδικά όταν βλέπετε ότι τα συμπτώματα δεν υποχωρούν. Η Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία είναι βραχείας διάρκειας και ενδείκνυται για την κατάθλιψη.
6. Μην εγκαταλείπετε. Στην προσπάθεια σας να πετύχετε τα παραπάνω θα υπάρξουν φορές που δε θα τα καταφέρετε. Μην απομονώνεστε και μην κλείνεστε στον εαυτό σας.

* Η Χρυσάνθη Πασσά είναι Ψυχολόγος, MSc Αναπτυξιακές Διαταραχές

 http://rizopoulospost.com/i-mastiga-tis-katathlipsis-kai-pos-na-ti-nikisete/#ixzz2RpYgc5RC 

IΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 24 ΙΩΝIA

 2310 540521  231784924‏

www.diesel-experts.gr                                                                         e-mail:info@diesel-experts.gr